صفحه گسترده Microsoft Excel از منابع به عنوان آدرس سلول خود استفاده می کند. پیوندها معمولاً در توابع مشخص می شوند تا مکان داده های جدول مشخص شود. دو نوع ارائه پیوند وجود دارد: پیوندهای کلاسیک و R1C1. سبک کلاسیک با تعیین ستون و ردیف محل سلول مورد نظر تنظیم می شود. پیوندها می توانند مطلق یا نسبی باشند تا ماهیت افست تعیین شده را نشان دهند. مراجع مانند R1C1 نیز با تعداد مشخص شده ردیف و ستون جبران می کند. پیوند در اکسل براساس نیازهای جبران کننده است.
لازم است
برنامه مایکروسافت اکسل
دستورالعمل ها
مرحله 1
Microsoft Excel را شروع کنید. یک پرونده گسترده جدید ایجاد کنید یا یک پرونده گسترده جدید را باز کنید. به طور پیش فرض ، اکسل از منابع A1 کلاسیک استفاده می کند ، جایی که یک حرف الفبایی مخفف یک ستون است ، و یک شخصیت عددی مخفف یک سطر است. سلول مورد نظر در تقاطع ستون و ردیف مشخص شده قرار دارد.
گام 2
سلولی را که باید در آن به سلول دیگری در این صفحه پیوند دهید ، انتخاب کنید. در نوار ابزار پایین ، قسمت عملکرد f (x) را پیدا کنید. نشانگر فعلی را در این قسمت با موس قرار دهید و علامت "=" را در آن وارد کنید.
مرحله 3
در عملکردی که ایجاد می کنید ، مرجعی به سلول با داده ها بنویسید. برای این کار ، تعیین نامه ستون و شماره ردیفی که در تقاطع آن سلول مشخص شده است ، نشان دهید. پیوند نسبی خواهید گرفت. وقتی پیوند ایجاد شده را به سلول دیگری کپی یا انتقال دهید ، پیوند نسبی مقدار آن را تغییر می دهد.
مرحله 4
در صورت لزوم یک لینک مطلق ارائه دهید. برای این کار ، علامت "$" را در جلوی ستون و ردیف پیوند ایجاد شده اضافه کنید. بنابراین ، پیوند نسبی D3 به یک پیوند مطلق تبدیل می شود - 3 دلار D $. اکنون ، هر زمان که این رکورد از یک سلول به سلول دیگر منتقل شود ، عبارت همیشه به سلول در تقاطع ستون D و ردیف 3 اشاره می کند.
مرحله 5
برای کار با پیوندهایی از نوع R1C1 ، گزینه مربوطه را در تنظیمات اکسل فعال کنید. برای این کار ، موارد "Service" - "Options" را در منوی اصلی برنامه انتخاب کنید. پنجره تنظیمات ظاهر می شود که در آن زبانه "عمومی" را باز کنید. کادر کنار R1C1 Link Style را علامت بزنید و روی تأیید کلیک کنید.
مرحله 6
تمام پیوندهایی که وارد می کنید به R1C1 تبدیل می شوند. علاوه بر این ، پیوندهای نسبی به صورت زیر ارائه می شوند: R [1] C [1]. عدد بعد از R مخفف خط افست و عدد بعد از C برای ستون ها است. بنابراین مراجعه به سلول D3 اکنون رکورددار خواهد شد: R [2] C [4]. یک مرجع مطلق از فرم R1C1 جبران سلول مورد نیاز را نسبت به ابتدای صفحه تنظیم می کند ، و یک مرجع نسبی R [1] C [1] - نسبت به سلول دارای عملکرد.
