تقریباً هر کاربر رایانه شخصی چنین مفهومی را به عنوان درایور شنیده است. با این حال ، در واقع همه آنها تصوری از آنچه واقعاً هستند ندارند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
کلمه "راننده" از انگلیسی (راننده) به روسی آمده است. درایور برنامه ویژه ای است که به دستگاه اجازه می دهد تا به طور کامل در سیستم عامل کار کند. علاوه بر این ، این دستگاه می تواند خارجی و داخلی باشد. اساساً می توان درایور را به عنوان پیوندی در نظر گرفت كه دستگاه را به سیستم عامل متصل می كند.
گام 2
به طور معمول ، سیستم عامل شامل مجموعه خاصی از درایورها است. این اجازه می دهد تا اجزای سخت افزاری اساسی که برای عملکرد سیستم عامل مورد نیاز است. به عنوان مثال ، اینها درایورهای هارددیسک هستند.
مرحله 3
اما بسیاری از دستگاه ها نیاز به نصب درایورهای اضافی دارند. به عنوان مثال ، برای چاپگر یا کارت گرافیک. به عنوان یک قاعده ، در این حالت ، درایورها با دستگاه عرضه می شوند و بر روی CD ویژه قرار دارند. برای نصب چنین درایوری ، باید دیسک را در درایو رایانه وارد کنید ، منتظر بمانید تا بارگیری شود و سپس مورد "Install" را انتخاب کنید. برای اعمال تغییرات معمولاً به راه اندازی مجدد رایانه نیاز است.
مرحله 4
درایورهای موجود در CD همیشه برای کارکرد دستگاه در سیستم عامل مناسب نیستند. این ممکن است به دلیل خطای برنامه نویس ، نسخه قدیمی دستگاه یا سیستم عامل باشد. در این حالت ، باید در وب سایت سازنده دستگاه درایور را جستجو کنید. به عنوان یک قاعده ، می توانید فایلهای نصب لازم را در فهرست با مدلهای دستگاه یا در بخش پشتیبانی فنی بارگیری کنید.
مرحله 5
بر اساس نوع آنها ، درایورها به دو دسته تقسیم می شوند: سطح کاربر و سطح هسته. موارد اول یک رابط بین درایورهای سطح هسته و برنامه را فراهم می کنند. این شامل ، به عنوان مثال ، درایورهای چاپگر است. کار دومی در سطح هسته انجام می شود. در حقیقت ، آنها تقریباً امکانات نامحدودی دارند. این شامل ، برای مثال ، درایورهای سیستم فایل است.
