اغلب ، هنگام گسترش منطقه تحت پوشش یک شبکه محلی ، لازم است که یک یا چند گروه مشابه رایانه را به آن متصل کنید. درک این نکته مهم است که شما باید نه تنها رایانه های شخصی و لپ تاپ ها ، بلکه تجهیزات مختلف جانبی را نیز پیکربندی کنید.
لازم است
کابلهای شبکه
دستورالعمل ها
مرحله 1
با انتخاب دستگاه هایی که به شما امکان می دهد شبکه های محلی را بهم متصل کنید ، شروع کنید. تمرین نشان می دهد که خرید تجهیزات جدید اصلاً ضروری نیست. اغلب اوقات ، اتصال هاب های شبکه یا روترها در شبکه های مختلف کافی است.
گام 2
دو مرکز شبکه را بهم متصل کنید. هرگز چندین دستگاه را به صورت جفت وصل نکنید. استفاده از روش حلقه در شبکه های محلی مدرن غیر قابل قبول است. بهتر است از قبل دو دستگاه قدرتمند را انتخاب کنید. مشکل این است که جریان اصلی ترافیک از طریق این مراکز است.
مرحله 3
شبکه محلی را انتخاب کنید که رایانه های آن پیکربندی مجدد شود. منطقی تر است که از یک شبکه کوچکتر استفاده کنید. اما اگر یکی از اتصالات از قبل دسترسی به اینترنت اشکال زدایی پایدار داشته باشد ، تغییر تنظیمات گروه دوم عاقلانه تر است.
مرحله 4
یکی از رایانه هایی را که پیکربندی نمی شود روشن کنید. ویژگی های اتصال شبکه را باز کرده و به تنظیمات TCP / IPv4 بروید. سه بخش اول آدرس IP و ماسک زیر شبکه را بخاطر بسپارید. به وجود یا عدم وجود سرور DNS مشخص شده و آدرس های پیش فرض دروازه توجه کنید.
مرحله 5
با استفاده از همان تنظیمات ، رایانه های مورد نظر را پیکربندی کنید. اگر می خواهید شبکه به راحتی کار کند ، برای هر رایانه شخصی یک آدرس IP منحصر به فرد تنظیم کنید. در این حالت ، باید برای سه بخش اول مقدار یکسانی داشته باشند.
مرحله 6
توجه داشته باشید که هنگام اتصال رایانه ها به روتر یا روتر ، استفاده از آدرسهای ثابت IP ضروری نیست. متأسفانه ، این گزینه دارای اشکالات خاصی است: پس از شروع مجدد ، رایانه ها هر بار آدرس های جدید دریافت می کنند ، که می تواند هنگام کار با منابع مشترک خرابی ایجاد کند.
