سه نوع میزبانی وجود دارد: میزبانی مشترک ، سرور اختصاصی مجازی ، سرور اختصاصی. هنگامی که وظیفه قرار دادن یک وب سایت در اینترنت پیش می آید ، درک اینکه کدام یک از سه نوع میزبانی باید استفاده شود بسیار مهم است.
مفهوم "میزبانی" را معمولاً مجموعه اقدامات برای نگهداری سایت در اینترنت می نامند. یعنی مجموعه ای از خدمات ، شامل تأمین فضای دیسک واقعی برای سایت شما ، تعداد معینی (احتمالاً نامحدود) پایگاه داده ، توانایی (یا عدم وجود آن) برای نصب مستقیم سیستم های مدیریت محتوا از پنل میزبان سفارشی و غیره. بر. در اینجا می توان موارد زیادی را ذکر کرد. در پایان ، لیست مشخص شده به یک شرکت خاص بستگی دارد.
انواع میزبانی
میزبانی مشترک یا به اصطلاح میزبانی مشترک. ساده ترین فرم زمانی است که ارائه دهنده شما مقدار مشخصی از منابع را برای هزینه مشخصی اختصاص دهد. در عین حال ، تمام مسئولیت پایداری کل سیستم میزبانی فقط به عهده ارائه دهنده است. کار کاربر در اینجا بارگذاری پرونده ها از طریق FTP و در واقع ، فقط استفاده از خدمات ارائه شده است ، البته بدون فراموش کردن قوانین استفاده از مورد دوم.
سرور اختصاصی مجازی VPS یا VDS نیز نامیده می شود که همان چیز است. نکته اصلی این است: یک سرور فیزیکی خاص از لحاظ برنامه نویسی به چندین سرور مجازی تقسیم می شود. این سرورها مقدار RAM خاص خود ، اندازه دیسک ، پردازنده خود را دارند - به طور کلی ، تمام ویژگی های یک سرور فیزیکی است. به کاربر با حقوق مدیر اصلی دسترسی به سیستم عامل داده می شود و در داخل منابعی که به وی اختصاص داده شده است ، او حق دارد هر کاری را که می خواهد انجام دهد ، مگر اینکه البته در غیر اینصورت توسط قوانین یا قرارداد صریحاً منع شده باشد.
سرور اختصاصی. شما یک ماشین فیزیکی (رایانه) با ویژگی های آن اختصاص داده اید ، به عنوان یک قاعده ، بسیار قدرتمندتر از سرور اختصاصی مجازی.
چگونه تعیین کنیم که به چه نوع میزبانی نیاز دارید؟ برای انجام این کار ، شما باید درک کنید که چه نوع سایت هایی از نظر ساختار هستند.
وب سایت ها می توانند "سبک" و "سنگین" باشند. فرض کنید شما با قرار دادن یک سایت کارت ویزیت در اینترنت روبرو هستید که میزان حضور در آن بسیار کم برنامه ریزی شده است. واضح است که سایت به حداقل منابع نیاز خواهد داشت و در این حالت ، حتی خرید یک سرور اختصاصی مجازی نیز اتلاف بی منطقی پول خواهد بود. میزبانی مشترک ساده کافی خواهد بود. در صورت نیاز می توانید از تعرفه به تعرفه تغییر وضعیت دهید.
اکنون تصور کنید که با یکپارچه سازی سیستم های پرداخت ، باید یک فروشگاه آنلاین با تعداد زیادی از محصولات ، انواع مختلف لینک به 1C ، Yandex-Market و غیره در اینترنت قرار دهید. طبیعتاً ایجاد و قرارگیری چنین سایتی به معنای هجوم مداوم بازدیدکنندگان به آن است (در غیر این صورت به صرفه نخواهد بود). بنابراین تهیه منابع کافی برای عملکرد چنین سایتی منطقی است. مطمئناً ، می توانید هاست مجازی را برای آزمایش بگیرید ، اما با یکبار پیکربندی کل محیط ، به احتمال زیاد نمی خواهید آن را به سیستم عامل دیگری منتقل کنید. بنابراین ، در این شرایط ، منطقی تر است که یک سرور اختصاصی مجازی را بخریم و سپس به یک سرور اختصاصی برویم.
به عنوان یک قاعده ، یک سرور اختصاصی یا در صورت نیاز به قدرت محاسباتی بسیار زیاد یا برای فروش مجدد خریداری می شود.
هنگام خرید یک سرور اختصاصی مجازی ، باید بدانید که شما باید نه تنها برنامه نویسی ، بلکه همچنین مدیریت سیستم عامل را بدانید. اما اگر نمی دانید در مورد چه چیزی صحبت می کنیم ، این مشکلی نیست. برعکس ، بسیاری از شرکت هایی که سرویس سرور اختصاصی مجازی ارائه می دهند ، می توانند یک سرویس مدیریتی نیز ارائه دهند.
همچنین چیزی به عنوان دوره آزمون وجود دارد. همه شرکت ها آن را تهیه نمی کنند.اما شرکت هایی هستند که می توانند برای مدتی به صورت رایگان از سرور برای آزمایش استفاده کنند. در این زمان ، وظیفه شما ارزیابی جنبه های زیر استفاده از سرویس است:
کیفیت پشتیبانی فنی (صلاحیت ، سرعت پاسخگویی ، صحت در برخورد با مشتری) کفایت منابع برای سایت شما.
اگر همه چیز مناسب شما باشد ، می توانید هزینه سفارش را پرداخت کنید. در غیر این صورت ، می توانید این امر را به راحتی به ارائه دهنده میزبانی اطلاع دهید ، این امکان وجود دارد که شرکت از نظر پاسخگویی به برخی از درخواست های شما در نیمه راه با شما ملاقات کند ، به همین دلیل این سرویس را دوست ندارید.
