سیستم عامل Linux از ابزار fdisk برای پارتیشن بندی دیسک استفاده می کند. هیچ ارتباطی با برنامه مشابهی که در DOS و ویندوز یافت می شود ندارد. این امر همچنین در مورد دستوراتی که برای کنترل برنامه استفاده می شوند اعمال می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
از کلیه اطلاعاتی که قبلاً در دیسک ذخیره شده اند ، پشتیبان گیری کامل انجام دهید. پس از تقسیم مجدد ساختار پارتیشن ، تمام اطلاعات روی دیسک غیرقابل دسترسی هستند. حتی اگر قرار است بازیابی شود ، برای این کار باید درایو را به کارگاهی بدهید که خدمات آن بسیار گران است.
گام 2
همه پارتیشن های دیسک را که باید پارتیشن بندی شود ، پیاده کنید. به عنوان مثال ، اگر پارتیشن های sda1 و sda2 بر روی یک درایو فلش USB به نام / dev / sda سوار شده اند ، آنها را با دنباله ای از دستورات زیر پیاده کنید: umount / dev / sda1umount / dev / sda2 ، سپس دوباره امتحان کنید.
مرحله 3
دستگاه را با دستور eject جدا نکنید ، در غیر اینصورت تا زمان راه اندازی مجدد رایانه یا تا اتصال مجدد بعدی (در صورت قابل جابجایی) در دسترس نخواهد بود.
مرحله 4
دستور fdisk را با نام دستگاه برای پارتیشن وارد کنید ، به عنوان مثال: fdisk / dev / sda
مرحله 5
برنامه fdisk دارای یک رابط خط فرمان است ، با این حال ، بر خلاف برنامه ای با همین نام در DOS و ویندوز ، دستورات در اینجا عددی نیستند ، بلکه الفبایی هستند. هر یک از آنها فقط از یک حرف تشکیل شده است. با وارد کردن دستور m می توانید در هر زمان از لیست کامل آنها مطلع شوید.
مرحله 6
ببینید چه پارتیشن هایی در حال حاضر روی دیسک هستند. برای این کار دستور p را وارد کنید.
مرحله 7
پارتیشن های موجود را از دیسک پاک کنید. برای حذف هر یک از آنها ، ابتدا دستور d را وارد کنید ، و سپس ، هنگامی که از شما خواسته شد ، تعداد پارتیشن مورد نظر را حذف کنید.
مرحله 8
پس از پاک کردن دیسک از پارتیشن های موجود ، شروع به ایجاد بخش های جدید کنید. برای این کار از دستور n استفاده کنید. پس از ورود به آن ، مشخص کنید که این بخش باید اصلی باشد یا ثانویه ، بسته به نسخه برنامه ، نقاط شروع و پایان آن را در بلوک ها یا استوانه ها نشان دهید.
مرحله 9
از دستور برای تعیین اینکه کدام پارتیشن قابل بوت است استفاده کنید.
مرحله 10
در صورت بروز خطا ، بدون ذخیره تغییرات با دستور q از برنامه خارج شوید و اگر همه کارها به درستی انجام شده است ، با استفاده از دستور w از ذخیره خارج شوید. سپس هر یک از پارتیشن های ایجاد شده را فرمت کنید ، به جز مواردی که برای تعویض در نظر گرفته شده اند. برای مثال از برنامه mkfs.ext3 استفاده کنید.