بسیاری از مردم دیگر نمی توانند زندگی خود را بدون کامپیوتر تصور کنند. او ابزاری برای کار و اوقات فراغت شد ، دسترسی به "وب" اطلاعات جهان را باز کرد. با این وجود ، تا تقریباً اخیراً ، هیچ کس تصور نمی کرد که این روش معجزه آسا چقدر محکم وارد زندگی ما شود.
اولین رایانه الکترونیکی در سال 1946 در ایالات متحده راه اندازی شد. ساخت این واحد 28 تنی از سال 1943 تا 1945 تقریباً سه سال به طول انجامید. اندازه آن مردم را شگفت زده کرد ، ENIAC (ناوبری الکترونیکی دیجیتال) 140 کیلووات نیرو مصرف کرد و خنک سازی آن با استفاده از موتورهای هواپیمای کرایسلر انجام شد.
رایانه هایی که قبل از این ماشین معجزه آسا اختراع شده بودند فقط آزمایشی بودند. دستگاه ENIAC ابتدا یک ماشین حساب الکترونیکی نامیده می شد ، قدرت آن جایگزین هزاران ماشین اضافه کننده شد.
یک مدل جدی ، نمونه اولیه این رایانه ، را می توان Babbage's Analytical Engine نامید. قبل از اختراع او ، دستگاههای مختلف محاسبه مکانیکی ایجاد شده اند: ماشین اضافه کردن کالمر ، ماشین لایب نیتس ، دستگاه بلیز پاسکال. اما همه این اختراعات به احتمال زیاد مربوط به ماشین حساب ها بود ، در حالی که موتور تحلیلی بابیج در واقع اولین مدل رایانه بود.
بابیج به عنوان یک ستاره شناس و بنیانگذار انجمن نجوم سلطنتی ، اغلب مجبور بود محاسبات ریاضی معمول را انجام دهد. وی برای سهولت کار خود ، شروع به ساخت دستگاه تحلیلی کرد که از نظر تئوری بسیار پیشرفته بود ، اما دانشمند موفق به ساخت آن نشد. این اتفاق به این دلیل اتفاق افتاد که عقاید ستاره شناس بسیار جلوتر از توانایی های فنی اواسط قرن نوزدهم بود. اتومبیل بابیج بیش از 50 هزار قطعه مختلف داشت و باید توسط یک مولد بخار تأمین می شد.
برنامه ریزی شده بود که موتور تحلیلی بتواند برنامه معینی را اجرا کند (مجموعه ای از دستورالعمل ها) و آن را روی کارت پانچ بنویسد. ماشین بابیج دارای اجزایی بود که در رایانه های مدرن استفاده می شود. در سال 1991 ، در دوصدمین سالگرد اخترشناس-مخترع ، کارمندان موزه لندن دستگاهی را با توجه به نقاشی های بابیج ایجاد کردند و چند سال بعد چاپگری را که وی طراحی کرده بود ، مونتاژ کردند. وزن دستگاه 2.6 تن ، وزن چاپگر 3.5 تن بود. این دستگاه ها با استفاده از فناوری اواسط قرن نوزدهم مونتاژ شده اند و کاملاً کار می کنند.
با این حال ، اولین کامپیوتر واقعاً کارا دقیقاً واحدی بود که در ایالات متحده آمریکا ایجاد شد. این برنامه برای نیازهای ارتش و برای محاسبه جداول بالستیک هواپیمایی و توپخانه ای ساخته شده است. بعداً ، از دستگاه هوشمند برای ساخت یک پروژه بمب هیدروژنی و تجزیه و تحلیل تابش کیهان استفاده شد.
