کارت گرافیک یا کارت گرافیک وسیله ای است که برای تبدیل اطلاعات از دیسک سخت کامپیوتر به جلوه های تصویری روی صفحه مانیتور طراحی شده است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
کارت گرافیک دو نوع اصلی دارد: تخته گسسته و تراشه یکپارچه. نوع اول در شیار مخصوصی که روی مادربرد رایانه قرار دارد نصب شده است. آداپتورهای ویدیویی دارای اسلات PCI ، AGP و PCI-Express مشهورترین هستند. لازم به ذکر است که مادربردهای دارای پورت AGP قبلاً متوقف شده اند.
گام 2
آداپتورهای ویدئویی یکپارچه یک تراشه جداگانه است که روی مادربرد قرار دارد. بعضی اوقات عملکردهای آن توسط یکی از قسمتهای پل سرور مادربرد انجام می شود.
مرحله 3
کارت های ویدیوی گسسته مدرن نه تنها قادر به انتقال اطلاعات لازم هستند ، بلکه همچنین می توانند آن را به طور مستقل پردازش کنند. این یک ویژگی بسیار مهم است زیرا می تواند بار پردازنده مرکزی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. بسیار قابل توجه است که می توان از پردازنده گرافیکی کارت گرافیک برای انجام سایر کارها نیز استفاده کرد.
مرحله 4
سازندگان اصلی کارت گرافیک اینتل ، nVidia و AMD هستند. کارت های ویدیوی مدرن به چندین پورت مجهز هستند که سیگنال را حمل می کنند. به طور معمول ترکیبی از آنالوگ (D-Sub یا S-Video) و دیجیتال (DVI یا HDMI) استفاده می شود. وجود انواع مختلف کانال ها به شما امکان می دهد از یک کارت گرافیک برای نمایش همزمان تصاویر در دو نمایشگر از انواع مختلف استفاده کنید. مدل های مدرن کارت گرافیک می توانند همزمان به شش خروجی ویدئو مجهز شوند.
مرحله 5
مشخصات اصلی کارت های ویدیو شامل پارامترهای زیر است: - عرض گذرگاه حافظه. یک ویژگی بسیار مهم که بر عملکرد آداپتور ویدئو تأثیر می گذارد. - میزان حافظه فیلم. کارت گرافیک های مجتمع از RAM کامپیوتر استفاده می کنند ، زیرا حافظه ویدئویی خاص خود را ندارند - حافظه و فرکانس های اصلی. مستقیماً بر عملکرد کارت گرافیک تأثیر می گذارد.
