درایورها برنامه های رایانه ای هستند که سیستم عامل از آنها برای برقراری ارتباط با سخت افزار دستگاههای خاص استفاده می کند. این برنامه ها برای استفاده موفقیت آمیز از هر دستگاهی ، اعم از برد داخلی یا سخت افزار خارجی ، ضروری هستند.
بیشتر اوقات ، سیستم عامل شامل مجموعه ای از درایورهای لازم برای عملکرد عناصر اساسی رایانه است. این کار برای راه اندازی موفقیت آمیز پوسته سیستم عامل و ادامه پیکربندی رایانه ضروری است. برخی از دستگاه ها برای انجام برخی وظایف به درایورهای خاصی نیاز دارند.
علیرغم اینکه کارت گرافیک رایانه بلافاصله پس از نصب سیستم عامل شروع به کار می کند ، توصیه می شود برنامه های خاصی را برای این دستگاه نصب کنید. با این کار می توانید پارامترهای آداپتور ویدئو را دقیق تنظیم کرده و عملکردهای خاصی را به این دستگاه اضافه کنید. لیست نسبتاً بزرگی از دستگاهها وجود دارد که به نصب درایورهای ویژه نیاز دارند.
هدف اصلی درایور ترجمه اطلاعات از سیستم عامل به مجموعه دستوراتی است که برای کنترل یک دستگاه خاص لازم است. این اصل را انتزاع سخت افزاری می نامند.
برای موفقیت در کار راننده هفت مرحله اساسی لازم است.
1. بارگیری درایور. در این مرحله ، پرونده ها ثبت شده و به تجهیزات خاصی پیوند می یابند.
2. تخلیه منابع سیستم مورد استفاده برای بارگیری درایور را آزاد کنید.
3. باز کردن درایور یا شروع برنامه بارگیری شده.
4 و 5. خواندن و نوشتن. در این مرحله کار مستقیم با دستگاه انجام می شود.
6. بستن خاتمه برنامه و حذف پرونده های موقت ایجاد شده برای حفظ عملکرد دستگاه لازم است.
7. مدیریت ورودی-خروجی. به طور معمول برای به دست آوردن اطلاعات خاص در مورد یک دستگاه و هدف آن استفاده می شود.
استفاده از درایورهای جداگانه ایجادکنندگان سیستم عامل را آسان کرده و به سرعت تحولات جدیدی را در زمینه فناوری رایانه معرفی می کنند.
