طرح های مختلف اتصال وجود دارد که بسته به این مقاومت متغیر می تواند هم منبع مقاومت متغیر باشد و هم پتانسیومتر. همه اینها به نوع اتصال خروجی سوم آن بستگی دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
با دقت به مدار یا مدارک مربوطه نگاه کنید تا نحوه اتصال مقاومت را در این مورد خاص مشخص کنید. همانطور که قبلا ذکر شد ، این می تواند دو عملکرد را انجام دهد: یک منبع مقاومت متغیر و یک پتانسیومتر. مستندات باید مقدار مقاومت متغیر را در این اتصال نشان دهند. بهتر است این عدد را با استفاده از دستگاه اندازه گیری ویژه با روش عملی تعیین کنید. بنابراین می توانید با دقت بیشتری مقاومت متغیر یا برخی از معادل های آن را انتخاب کنید.
گام 2
از اهم متر برای اندازه گیری مقاومت کل در مدار استفاده کنید. ترمینال آن را به مخاطبین NO وصل کنید. مقدار مقاومت باید روی صفحه نمایش داده شود. سپس مقاومت را در گره خاصی از مدار اندازه گیری کنید. اگر مقدار منعکس نشود ، اتصال در جایی قطع شده است.
مرحله 3
تمام مخاطبین را با دقت بررسی کنید. در صورت لزوم ، آنها را با هر سیم فلزی متصل کنید. هنگامی که مقاومت را لحیم می کنید ، اتصال مطمئن تری برقرار خواهید کرد. بسته به مقدار بدست آمده یک مقاومت مناسب انتخاب کنید. شروع به نصب آن در نمودار کنید.
مرحله 4
مقاومت قدیمی و شکسته را لحیم کنید. برای جلوگیری از اتصال کوتاه مجاورها ، سعی کنید این کار را انجام دهید تا بقایای لحیم روی مدار نیفتد. سپس یک مقاومت متغیر جدید بگیرید. آن را به همان روش که فقط برداشته اید لحیم کنید.
مرحله 5
برای جلوگیری از پل زدن سنجاق ها ، همان اقدامات احتیاطی را دنبال کنید. مدار را روشن کنید ، عملکرد آن را بررسی کنید. اگر درست کار نکرد یا درست کار نکرد ، مقاومت را دوباره لحیم کنید. در بعضی از مقاومت های ساخت خارجی ، تماس ها ممکن است کمی متفاوت باشند. تماس مرکز را با هر یک از تماس های خارجی عوض کنید. اگر این نتایج مورد انتظار را به همراه نداشت ، از دستگاه برای بررسی کارایی مقاومت جدید استفاده کنید.
