در عصر فناوری اطلاعات ، ممکن است به نظر برسد که کامپیوترها قادر به انجام هر کاری هستند. ما در جنگ اکتشافات علمی و محاسبات ریاضی فرو نخواهیم رفت ، ما فقط یک مورد خاص را مورد استفاده قرار خواهیم داد - استفاده از مترادف سازی و تولیدکننده وب برای تبدیل متن. تنوع زیادی از این دست برنامه ها در اینترنت وجود دارد.
سازندگان مترادف سازی اطمینان می دهند که با چند کلیک ماوس می توان هر متنی را منحصر به فرد کرد و بنابراین از خدمات نوشتن متن و بازنویسی خودداری می کنند. پس چرا ناشران برای محتوای منحصر به فرد به مبادلات حق چاپ یا نویسندگان منفرد مراجعه می کنند؟ آسان تر و بسیار ارزان تر است که متن های لازم را از طریق مترادف سازی و دریافت مقالات با کیفیت برای ارسال در سایت های آنها انجام دهید.
دانشمندانی که در زمینه بررسی توانایی های مغز انسان کار می کنند محاسبه کرده اند که آگاهی ما می تواند اطلاعات را از 10 به قدرت پنجم تا 10 تا قدرت ششم بیت ذخیره کند. برای فناوری مدرن ، این خیلی زیاد نیست ، رایانه حتی با مقدار زیادی اطلاعات کار می کند. و با این وجود ، فوق العاده هوشمندترین دستگاه نمی تواند مرد شود ، زیرا فقط ذخیره اطلاعات کافی نیست ، شما باید بتوانید از آنها استفاده کنید.
نمونه اولیه مترادف سازی و تولیدکنندگان وب مدرن را می توان اختراع پروفسوری در آکادمی لاپوتیان دانست که در کتاب "سفرهای گالیور" نوشته جاناتان سویفت شرح داده شده است. طرح را به یاد بیاورید: قهرمان خود را در جزیره پرنده لاپوتا می بیند ، که دانشمندان و مخترعان بزرگی در آن زندگی می کنند. این کتاب در قرن هجدهم نوشته شده است.
حالا توجه کنید! استادی در آکادمی پری راهی ابداع کرده است که به موجب آن "نادان ترین فرد ، با کمترین هزینه و تلاش جسمی اندک ، می تواند کتابهایی در زمینه فلسفه ، شعر ، سیاست ، حقوق ، ریاضیات و کلام با کمبود کامل تدبیر و استعداد بنویسد."
راز این اختراع ساده بود. سطح قاب بزرگ از تخته های چوبی زیادی تشکیل شده بود. تابلوها با سیمهای نازکی به هم متصل شده و در دو طرف با کلمات مختلف در موارد مختلف ، حالات ، اوقات چسبانده می شدند.
به دستور ، چهل نفر با هم ، چهل دستگیره را گرفتند و چندین چرخش را چرخاندند. چیدمان کلمات در کادر تغییر کرد. اگر در همان زمان یک قسمت معنی دار از عبارت از سه یا چهار کلمه به طور تصادفی برخاسته باشد ، توسط کاتبان نوشته شده است. سپس چرخش جدیدی از دستگیره ها دنبال شد.
تقریباً به همان روش "لاپوتی" ، تولیدکنندگان وب و مترادف های مدرن وب که از روش brute-force استفاده می کنند ، باید متون منحصر به فردی ایجاد کنند. هرکسی که از چنین برنامه هایی استفاده کرده باشد می داند که متن در نهایت ضعیف و غیرقابل خواندن است. ظاهراً بازنویسان و نویسندگان متن دیگر نگران طولانی مدت بی کار بودن نخواهند بود.
آیا می دانید اولین دستگاه های ترجمه ماشینی در سال 1954 ظاهر شدند؟ با این وجود ، این امر تا به امروز از تقاضای خدمات ترجمه کاسته نشده است. به راحتی می توان گفت که در آینده ای قابل پیش بینی هیچ برنامه ای نمی تواند جایگزین اندیشه انسان شود ، حتی در زمینه ایجاد محتوای مقاله معمولی. و دستگاه هرگز قادر به مقایسه در زمینه تفکر با بزرگان شعر و نویسندگان نخواهد بود.
