پردازنده یک میکرو مدار کوچک است که روی مادربرد قرار دارد. این محاسبات ریاضی و منطقی را برای اجرای برنامه ها انجام می دهد. عملکرد پردازنده در رایانه های شخصی مدرن به سرعت ساعت ، اندازه حافظه نهان ، تعداد هسته ها و ترانزیستورها بستگی دارد.
لازم است
کامپیوتر ، برنامه CPU-Z
دستورالعمل ها
مرحله 1
مشخصات جزئی پردازنده را می توان با برنامه رایگان CPU-Z نشان داد. آخرین نسخه آن را از وب سایت رسمی بارگیری کنید. برنامه را روی رایانه خود نصب کنید و آن را اجرا کنید.
گام 2
این برنامه دارای چندین زبانه است که مشخصات مختلف سخت افزار کامپیوتر را نمایش می دهد. برای اطلاع از مشخصات اصلی پردازنده ، زبانه CPU را باز کنید.
مرحله 3
مشخصات اصلی طراحی پردازنده در بلوک پردازنده ترکیب می شود. قسمت Name آن سازنده پردازنده و نام آن را نشان می دهد. قسمت Code Name نام خانوادگی پردازنده را که توسط توسعه دهنده به آن داده شده است گزارش می کند. نام رمز می تواند سرنخی از معماری و طراحی آن به شما ارائه دهد.
مرحله 4
برای اطلاع از سوکت پردازنده که مادربرد باید آن را نصب کند - به قسمت Package که در بلوک پردازنده نیز قرار دارد مراجعه کنید.
مرحله 5
اندازه ترانزیستورهای پردازنده در قسمت Technology مشخص شده است. هرچه اندازه ترانزیستورها کوچکتر باشد ، پردازنده در هنگام کار انرژی کمتری مصرف می کند و گرما تولید می کند.
مرحله 6
برای اینکه بفهمید پردازنده از کدام فناوری های شتاب سخت افزاری پشتیبانی می کند ، به قسمت دستورالعمل ها مراجعه کنید.
مرحله 7
برای اطلاع از سرعت ساعتی که پردازنده در آن کار می کند ، به قسمت Core Speed واقع در بلوک Clocks نگاه کنید. این بلوک همچنین شامل قسمت Multiplier است که مقدار فعلی ضرب پردازنده و فیلد Rated FSB را نشان می دهد که سرعت کلاک FSB را نشان می دهد که پردازنده را به کنترل کننده RAM متصل می کند.
مرحله 8
برای آگاهی از اندازه پنهان کش پردازنده ، به مقادیر موجود در بلوک Cache نگاه کنید. قسمتهای آن اندازه حافظه پنهان سطح اول را برای داده ها و کد ماشین و همچنین اندازه حافظه پنهان سطح دوم را نشان می دهد.
مرحله 9
برای آگاهی از تعداد هسته های پردازنده ، به مقدار فیلد Cores توجه کنید. در کنار آن قسمت Threads قرار دارد که تعداد رشته هایی را که می توانند به صورت موازی بر روی یک هسته اجرا شوند ، نشان می دهد.
