اعراب یک سیستم مناسب و جمع و جور از یادداشت اعداد را اختراع کردند که اکنون همه جهان از آن استفاده می کنند. با این حال ، روش های جایگزینی برای نوشتن اعداد وجود دارد و وجود دارد ، که برای هر ملت جداگانه است. در بیشتر موارد ، آنها بر اساس حروف الفبا هستند. یکی از این سیستم ها وجود دارد و امروزه نیز استفاده می شود - سیستم اعداد رومی.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای نوشتن اعداد رومی ، حروف بزرگ الفبای لاتین. هنگام کار با رایانه ، نیازی به نصب موارد اضافی در نوار زبان نیست ، انگلیسی کافی است - تمام نویسه های لازم برای وارد کردن اعداد رومی در آنجا وجود دارد.
گام 2
حروف اساسی مربوط به اعداد رومی و اعداد تا 1000 را به خاطر بسپارید.
I (با "Ay" انگلیسی مطابقت دارد) - 1. در اعداد رومی و عربی هجی در شباهت وجود دارد ، بنابراین مشکل زیادی وجود ندارد.
V (انگلیسی "V") - 5.
X (انگلیسی "Ex") - 10.
L (انگلیسی "El") - 50.
C (انگلیسی "C") - 100. از آنجا که در الفبای لاتین این حرف به عنوان "C" خوانده شده است ، آن را به عنوان اولین حرف در کلمه "centner" - 100 کیلوگرم به یاد داشته باشید.
D (انگلیسی "D") - 500.
م (انگلیسی "Em") - 1000
مرحله 3
اعداد 4 و 9 به ترتیب "5-1" و "10-1" تعیین شده اند. هنگام نوشتن ، اینگونه به نظر می رسد: IV و IX (واحد در سمت چپ عدد بزرگتر نوشته شده است). بر این اساس ، اعداد 1 ، 2 ، 3 واحد بیشتر از پنج یا ده به صورت فرمول "5 + x" ، "10 + x" نوشته شده اند (واحدها در سمت راست عدد بزرگتر نوشته می شوند ، x برابر است با تعداد واحدها): VI ، XIII.
مرحله 4
اعداد 40 و 90 با استفاده از فرمولی مشابه نوشته می شوند ، اما به جای واحدها از ده ها استفاده می شود: XV ، XC. هنگام نوشتن شماره های 60 و 110 ، حرف نشان دهنده عدد پایین در سمت راست نوشته شده است. صدها و هزاران نفر طبق همین اصل ثبت می شوند.
در زیر جدول کاملی از اعداد از یک تا هزار در سیستم رومی آورده شده است.
