یک درایو مبتنی بر فلش به نام SSD برای همه خوب است. سرعت خواندن / نوشتن سریع ، بدون حرکت قطعات ، راه اندازی فوری ویندوز. اما همچنین پاشنه آشیل خود را دارد - منبع محدودی از دوره های بازنویسی. از این رو پنج نکته مهم زیر است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
از defragmentation در این درایو استفاده نکنید! از حالت جدا کردن این نوع دیسک ها به هیچ وجه کمک نمی کند ، زیرا آنها سر مغناطیسی متحرک ندارند. خواندن از بلوک های پراکنده در قسمت های مختلف دیسک به معنای کاهش سرعت کار نیست.
علاوه بر این ، تجزیه قطعات حتی برای SSD ها مضر است ، زیرا منبع بازنویسی از قبل محدود را هدر می دهد.
گام 2
از این درایو برای ذخیره پرونده هایی که مرتباً تغییر می کنند استفاده نکنید. به دلیل محدود بودن منبع بازنویسی ، ذخیره پرونده های مکرر بازنویسی شده برای این دیسک مضر است. سعی کنید فایل صفحه بندی ، فهرست پرونده های موقتی و حافظه نهانگاه مرورگر را به دیسک یک سیستم مغناطیسی معمولی ارسال کنید.
مرحله 3
بیش از 75 درصد ظرفیت SSD را پر نکنید. آزمایش های متعدد توسط متخصصان مختلف نشان داده است که بالای این علامت ، سرعت دیسک به شدت کاهش می یابد. دلیل آن این است که اگر فضای آزاد زیادی روی SSD وجود داشته باشد ، بلوک های رایگان زیادی وجود دارد. و نوشتن در بلاک های آزاد بسیار سریعتر از نوشتن در آنهایی است که تا حدی اشغال شده اند.
فضای خالی زیاد به معنای تعداد زیادی بلوک آزاد است و سرعت نوشتن بیشتر است. فضای کم - تعداد زیادی بلوک تا حدی پر شده و سرعت نوشتن پایین تر.
مرحله 4
فایلهای بزرگ و به ندرت مورد نیاز مانند فیلم و موسیقی را روی SSD ذخیره نکنید. در هنگام پخش هیچ منفعتی نخواهید داشت و فضای ارزشمند دیسک اشغال شده است. در صورت امکان ، فیلم ها را در درایو یا درایو خارجی دیگری ذخیره کنید. در غیر این صورت ، بلافاصله پس از مشاهده آنها را حذف کنید.
مرحله 5
SSD فقط در سیستم عامل های جدید منتشر شده در 3 سال گذشته به طور موثر کار می کند. اینها ویندوز 7 و 8.1 هستند ، ساخت جدیدی از لینوکس. در سیستم های قدیمی ، نتایج خوبی نخواهید گرفت.
