مطمئناً ، هر کاربر رایانه شخصی متوجه می شود که هرچه RAM بیشتری روی رایانه نصب شود ، عملکرد بهتری خواهد داشت. متأسفانه سیستم عامل ها فقط قادر به پشتیبانی تعداد محدودی از آنها هستند.
RAM چیست؟
حافظه دسترسی تصادفی یکی از مهمترین اجزای رایانه شخصی است. سرعت رایانه شخصی به میزان آن و همچنین سرعت پردازش درخواستهای مختلف توسط پردازنده مرکزی بستگی دارد. اگر RAM خیلی کوچک شود ، حافظه مجازی می تواند تا حدی مشکل را حل کند.
حداکثر RAM پشتیبانی شده
هنگام انتخاب و خرید مقدار مشخصی از RAM ، کاربر باید حداکثر مقدار آن را که سیستم عامل و مادربرد می توانند پشتیبانی کنند ، در نظر بگیرند. معمولاً سیستم عامل مشکل است. به عنوان مثال ، ویندوز XP تنها تا 4 گیگابایت RAM (با فرض نصب نسخه 32 بیتی) پشتیبانی می کند. در صورت وجود تعداد بیشتری از آن ، سیستم عامل به سادگی آن را نمی خواند ، بقیه آن استفاده نمی شود. در مورد نسخه های 64 بیتی ، آنها می توانند تا 128 گیگابایت RAM را پشتیبانی کنند. متأسفانه ، تعداد حداکثر پشتیبانی شده نیز توسط نسخه سیستم عامل و نه تنها با شدت آن محدود می شود.
علاوه بر این ، قسمت کمی از RAM نیز برای دستگاه های مورد استفاده صرف می شود. یعنی اگر کاربر دارای یک سیستم عامل 32 بیتی Windows XP و 4 گیگابایت RAM باشد ، تقریباً 400-500 مگابایت برای اطمینان از عملکرد سایر دستگاه ها هزینه می شود.
همانطور که برای سیستم عامل های مدرن خانواده ویندوز ، آنها می توانند با 192 گیگابایت رم کار کنند و ویندوز سرور 2008 تا 2 ترابایت را پشتیبانی می کند. چنین افزونه ای با استفاده از فضای آدرس مجازی امکان پذیر شد. هر کاربر یک رایانه شخصی می تواند در مورد حداکثر مقدار RAM پشتیبانی شده برای هر نسخه از ویندوز در وب سایت رسمی خود اطلاعات بیشتری کسب کند. به طور کلی ، برای عملکرد خوب رایانه شخصی امروزه ، حداقل 4 گیگابایت RAM لازم است (به شرطی که از رایانه به عنوان نوعی ایستگاه چندرسانه ای استفاده شود). اگر فقط کارهای دفتر در رایانه شخصی انجام شود و فقط از برنامه های اداری استفاده شود ، 1-2 گیگابایت RAM کافی است. البته ، اگر کاربر از رایانه شخصی هم برای بازی ها و هم برای برنامه های اداری استفاده کند ، بهتر است مقدار RAM را به حداکثر ممکن برساند.
