اصطلاح "ویروس رایانه" برای اشاره به دسته خاصی از برنامه ها ، یا عناصر برنامه ها ، با قابلیت ورود غیرمجاز به کامپیوتر برای صدمه زدن به کار می رود. به خصوص قابل توجه است که توانایی تکثیر خود را دارد ، که مشخصه اکثر این برنامه ها است.
ویروس های رایانه ای همانند نمونه های بیولوژیکی خود عمل می کنند - آنها کپی هایی از خود را در پرونده های سیستم رایانه ایجاد می کنند قبل از اینکه صدمه آشکاری ایجاد کنند که امکان شناسایی آنها را فراهم کند.
یک سیستم طبقه بندی رسمی واحد برای ویروسهای رایانه ای وجود ندارد ، اما نوع قرار گرفتن در معرض و روشهای عفونت تقسیم آنها را به موارد زیر امکان پذیر می کند:
- کرمهای شبکه که خود را در حافظه و دیسک سخت رایانه آلوده تکثیر می کنند. کرم ها بدافزار اضافی ندارند ، اما می توانند سرعت سیستم را کاهش دهند. توزیع شده از طریق شبکه ؛
- Trojans (اسب های تروایی ، Trojans) ، که یکی از خطرناک ترین انواع ویروس ها هستند. Trojans برنامه هایی است که در داخل برنامه های بی خطر پنهان شده است ، راه اندازی آن منجر به شروع عملکرد یک مiciousلفه مخرب می شود - سرقت ، تغییر یا حذف اطلاعات محرمانه کاربر ، تخریب سیستم رایانه ای و سایر اقدامات غیر مجاز توسط مالک.
- زامبی ها ، برنامه هایی هستند که امکان کنترل از راه دور رایانه آلوده را هنگام اتصال به شبکه فراهم می کنند. یک خطر خاص امکان ایجاد شبکه ای از رایانه های آلوده به زامبی برای ارسال هرزنامه و انتشار ویروس است.
- نرم افزارهای جاسوسی که دسترسی به اطلاعات محرمانه کاربر را کنترل و فراهم می کنند و به نوبه خود به موارد زیر تقسیم می شوند:
- فیشینگ ، که یک لیست پستی است حاوی پیوند به کپی یک موسسه مالی واقعی به منظور بدست آوردن اطلاعات شخصی کاربر ؛
- داروسازی ، که هنگام تلاش برای ورود به یک منبع وب ، به یک صفحه جعلی هدایت می شود.
- برنامه های مخرب (بدافزار) ، متحد شده توسط کار از بین بردن پرونده های کاربر ، تغییر رجیستری سیستم و استخراج اطلاعات شخصی از کاربر.
به خصوص ارزش برجسته سازی ویروس های موبایل را دارد که برای سرقت و استفاده از اطلاعات محرمانه کاربر برای منافع شخصی طراحی شده اند. در پیام های SMS و MMS توزیع می شود.