ویروس های رایانه ای بسیار متنوعی هستند ، اما تعداد ویروس های مشهور دنیا به ده ها مورد اندازه گیری می شود. "چرنوبیل" یکی از آنهاست و علی رغم این واقعیت که این ویروس بیش از 10 سال پیش ظاهر شده است ، هنوز هم به یادگار مانده است.
نحوه کار و تاریخچه نام ویروس چرنوبیل
نام رسمی این ویروس رایانه ای CIH یا Virus. Win9x. CIH است. نام آن "چرنوبیل" بود زیرا در 26 آوریل 1999 - در سالگرد فاجعه معروف فعال شد. سازنده ویروس ، دانش آموزی از تایوان چن یینگهاو ، برنامه خود را در ژوئن 1998 نوشت ، اما منتظر راه اندازی آن تا 26 آوریل 1999 (سالگرد فاجعه چرنوبیل) بود ، که البته به سختی می توان آن را صرفا دانست اتفاقی.
نسخه دوم مبدا نام ویروس این است که بسیاری از سیستم عامل های رایانه را از بین برد و به نوعی فاجعه بزرگی شد.
ویروس فقط تحت ویندوز 95/98 کار می کند - هر دو سیستم در زمان نوشتن این مقاله گسترده بودند. این سه نسخه دارد که از نظر طول ، ویژگی های کد و تاریخ فعال سازی با یکدیگر متفاوت هستند: یکی از نسخه ها در بیست و ششم هر ماه فعال می شود.
اصل کار "چرنوبیل" ساده است: کد آن را در حافظه سیستم عامل نوشت ، راه اندازی پرونده هایی با پسوند.exe را رهگیری کرد و سپس نسخه خود را در آنها نوشت. ویروس تا تاریخ تعیین شده به هیچ وجه خود را نشان نداد و بنابراین مانند بمب ساعتی به نظر می رسید. در تاریخ 26 آوریل فعال شد ، تمام داده های موجود در هارد دیسک ها را پاک کرد و سپس Flash BIOS را خراب کرد. بازیابی پرونده ها غیرممکن بود ، بنابراین خسارات ناشی از ویروس بسیار عظیم بود.
پیامدهای "چرنوبیل"
چن یینگهائو ابتدا در دانشگاه خود کامپیوترها را آلوده کرد و پس از آن ویروس وارد شبکه شد و سرانجام در هارد دیسک صدها هزار نفر قرار گرفت. اپیدمی ویروس به چین ، استرالیا ، اتریش ، انگلیس ، اسرائیل و بسیاری از کشورهای دیگر گسترش یافته است.
روس ها بیش از حد از چرنوبیل رنج نمی بردند ، اما در کشور ما نیز ردپای این ویروس وجود دارد.
با توجه به میانگین داده ها ، بیش از 500 هزار کامپیوتر در سراسر جهان تحت تأثیر "چرنوبیل" قرار گرفتند ، علاوه بر این ، بسیاری از آنها داده های مهم را ذخیره می کردند ، بنابراین مردم به دلیل اقدامات چن یینگهاو متحمل خسارات سنگینی شدند. در همان زمان ، خود دانشجو اصلاً تصور نمی کرد که ویروس وی اینقدر گسترده شود ، زیرا او قصد داشت فقط در چارچوب دانشگاه داتونگ "آزمایشی" انجام دهد.
متخصصان مجبور نبودند به دنبال نویسنده یک ویروس جدی و وحشتناک باشند. یینگهائو فهمید که به مرور زمان مطمئناً محاسبه خواهد شد و بنابراین ، تصمیم گرفت که اوضاع را بدتر نکند ، اعتراف کرد و حتی علناً از افرادی که در نتیجه آلوده شدن رایانه ها به ویروس خود رنج برده اند ، عذرخواهی کرد. به همین دلیل وی در دانشگاه خود توبیخ جدی دریافت کرد.
