برخلاف برنامه های GUI ، برنامه های کاربردی سیستم معمولاً برای اجرای در کنسول طراحی می شوند. این به شما امکان می دهد آنها را از یک ترمینال راه دور اجرا کنید ، از آنها برای پردازش خط لوله اطلاعات با هدایت جریان داده ها و غیره استفاده کنید. بنابراین ، هر برنامه نویس باید قادر به ایجاد برنامه های متنی باشد.
ضروری است
یک کامپایلر برای سیستم عامل انتخاب شده با مجموعه ای از کتابخانه ها
دستورالعمل ها
مرحله 1
مدل تعامل برنامه آینده با کاربر را ایجاد کنید. تصمیم بگیرید که برنامه پارامترهای ورودی و پیکربندی را از کجا دریافت می کند. غالباً ، برنامه های کنسول همه پارامترها را از خط فرمان می پذیرند و تعامل تعاملی با اپراتور را فراهم نمی کنند. با این حال ، بسیاری از برنامه های متنی که عملکرد پیشرفته ای را اجرا می کنند ، از یک رویکرد یکپارچه استفاده می کنند. آنها برخی از تنظیمات را از پرونده های پیکربندی بارگیری می کنند ، برخی را به عنوان پارامترهای خط فرمان دریافت می کنند و مواردی را که از دست رفته اند از کاربر می خواهند.
اگر برنامه تحت توسعه باید تعامل فشرده ای را با اپراتور انجام دهد (به عنوان مثال ، با استفاده از منوهای مبتنی بر متن) ، یک نمودار گفتگوی ایجاد کنید. این نمایش تصویری از تمام حالت های پایدار برنامه و انتقال بین آنها ، مربوط به عملیات پردازش داده ها است.
گام 2
مجموعه ای از سیستم عامل ها را تعیین کنید که برنامه باید بر روی آنها کار کند. اگر فقط یک سیستم عامل وجود داشته باشد ، فرصت هایی برای استفاده بدون مانع از قابلیت های خاص آن فراهم می شود. در صورت نیاز به ایجاد یک برنامه کراس پلت فرم ، الزامات مربوط به ابزارهای استفاده شده باید سخت تر شود.
مرحله 3
ابزار اصلی اجرای برنامه را انتخاب کنید. در مورد زبان برنامه نویسی ، کتابخانه های مورد استفاده ، IDE تصمیم بگیرید. مترجمان از زبان انتخاب شده باید برای کل لیست سیستم عامل های انتخاب شده در مرحله دوم وجود داشته باشد.
امروزه استاندارد صنعت برای توسعه نرم افزار زبان ++ C است. کامپایلرهای C ++ و IDE های مربوطه برای همه سیستم عامل های معروف وجود دارد. مزیت بدون شک C ++ هنگام توسعه برنامه های کنسول ، توانایی استفاده از کتابخانه استاندارد الگو (STL) است.
مرحله 4
الگوریتم هایی را برای تبدیل اطلاعات ورودی پردازش شده توسط برنامه ایجاد یا مطالعه کنید. در صورت لزوم ، استفاده از کتابخانه های شخص ثالث را برای پیاده سازی عملکرد پیچیده در نظر بگیرید.
مرحله 5
یک برنامه متنی ایجاد کنید. الگوریتم های ورودی ، پردازش و خروجی داده ها را در زبان برنامه نویسی انتخاب شده پیاده سازی کنید. برای راحتی بیشتر ، از محیط های توسعه یکپارچه استفاده کنید. در صورت لزوم برای تعامل کاربر تعاملی کد اضافه کنید.
