Defragmenting هارد دیسک فرایندی است که طی آن پرونده های خاص ادغام می شوند. هنگام نوشتن داده ها روی دیسک سخت ، بخشهای جداگانه آن پر می شوند. اگر هنگام نوشتن یک پرونده از بخشهای مختلف استفاده شده باشد ، خواندن آن بسیار بیشتر طول می کشد.
جدا کردن قطعه از دیسک سخت برای ترکیب همه پرونده های تکه تکه در گروه ها لازم است. اساساً ، ترتیب بخشهای خاصی از پرونده انجام می شود. با این کار می توانید هنگام دسترسی به پرونده ، داده های ذخیره شده در آن را به سرعت بخوانید. به طور طبیعی ، پس از defragment کردن هارد دیسک ، سرعت نوشتن داده ها در این رسانه نیز افزایش می یابد. پس از گروه بندی پرونده های پراکنده ، گروه هایی از خوشه های آزاد ظاهر می شوند که به اندازه کافی نزدیک به یکدیگر قرار دارند. اکنون ، برای نوشتن اطلاعات جدید ، دیگر نیازی به توزیع آن بین بخشهای مختلف دیسک نیست. حتی اگر پرونده در یک دیسک تازه از هم گسیخته نوشته شده باشد ، هیچ تضمینی وجود ندارد که در پایان در بخشهای مختلف پخش شود. تعداد زیادی از پرونده های سیستم عامل به طور مداوم در حال تغییر هستند. این بدان معنی است که خوشه ها بارها تمیز و پاک می شوند. به طور طبیعی ، داده های جدید برای برخی از پرونده ها نمی توانند "در کنار" خود پرونده نوشته شوند. توصیه می شود حداقل یک بار در ماه از هارد دیسک خود استفاده کنید. به یاد داشته باشید که این فرآیند باعث کاهش تعداد حرکات هد هد دیسک سخت می شود. با توجه به این واقعیت که هارد دیسک ها منبع کار مشخصی دارند ، از بین بردن قطعه می تواند عمر هارددیسک را افزایش دهد. با استفاده از ابزارهای استاندارد سیستم عامل Windows یا برنامه های اضافی می توانید هارد دیسک خود را از حالت اولیه خارج کنید. این انتخاب به ترجیحات شما بستگی دارد ، اما این فرآیند بسیار مفید است و غفلت از آن می تواند عواقب جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد.
