گاهی اوقات تعیین نگرش واقعی شخص دیگری نسبت به خود دشوار است. در روابط ، هیچ خط روشنی یا تضمین صد درصدی وجود ندارد ، زیرا همه افراد متفاوت هستند. با این حال ، چندین ویژگی متمایز وجود دارد که هنگام برقراری ارتباط باید به آنها توجه کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر می خواهید میزان جدیت قصد برقراری ارتباط با شخص دیگری را تعیین کنید ، به رفتار او با سایر افراد ، از همه مهمتر ، جنسیت خود توجه کنید. آنچه بعضی اوقات افراد برای معالجه خاص انجام می دهند معمولاً بخشی از رفتار یک فرد خاص است و ممکن است انگیزه خاصی نداشته باشد.
گام 2
اگر متقاعد شده اید که رفتار فرد با شما متفاوت از رفتار با دیگران است ، توجه کنید که آیا آنها از این بابت نگران هستند. این را می توان با نگاه ، لمس یا سایر علائم عادی بیان کرد.
مرحله 3
اگر می خواهید از میزان برخورد فرد با خود و جدی بودن قصد وی آگاه شوید ، به موضوع مکالمات خود توجه کنید. معمولاً فرد هیجان را تجربه می کند ، سعی می کند در مورد موضوعات روزمره صحبت کند و به راحتی درباره آنچه واقعاً برای او نزدیک و جالب است صحبت می کند. این مورد زمانی اعمال می شود که او شما را دوست داشته باشد. سطحی بودن ارتباطات توسط عبارات کلی قابل استفاده برای برخی از الگوها داده می شود. همچنین ، گاهی اوقات شخص با ایجاد روابط نزدیک زودرس بین آنها ، برای مثال ، شروع مکالمه در مورد چیزهای جدی با یک گفتگوی ناآشنا ، برای برخی از اهداف خود را جذب می کند. اگر ارتباطات به راحتی ، به راحتی و به موقع پیش برود ، و به مرحله بعدی بروید ، به احتمال زیاد فرد به اندازه کافی صادقانه نسبت به شما تمایل دارد.
مرحله 4
اگر انگیزه های پنهانی خاصی را در رفتار او مشاهده کردید ، در مورد آنها مستقیماً س askال کنید ، این وضعیت کسی را وخیم نمی کند و سو susp ظن و حدس از طرف شما ممکن است به یکی از دلایل ایجاد روابط بی اعتماد تبدیل شود. سعی کنید ارتباط با افراد صمیمی را ترجیح دهید ، اما به میزان لازم بسته است ، زیرا جامعه پذیری بیش از حد نیز می تواند نشانه ای از یک نگرش ناخوشایند باشد.