پردازنده (واحد پردازش مرکزی یا CPU) جز component اصلی سخت افزار رایانه است. می توان آن را مغز رایانه نامید زیرا کلیه دستورالعمل های دستگاه را اجرا می کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
از خارج ، پردازنده یک واحد میکرو مدار یا الکترونیکی است. ریزپردازنده پردازنده ای است که یک میکرو مدار کوچک است. بسیاری از کاربران پردازنده و ریز پردازنده را با یکدیگر برابر می دانند ، اما در واقع اینطور نیست.
گام 2
ریزپردازنده در محفظه مخصوصی از مادربرد رایانه شخصی نصب شده است. عملکرد به قدرت آن بستگی دارد. یک سیستم خنک کننده برای پردازنده نصب شده است ، که به شما امکان می دهد از گرم شدن بیش از حد جلوگیری کند.
مرحله 3
سلول های ویژه (ثبات ها) ، که در پردازنده هستند ، برای قرار دادن داده ها و دستورالعمل هایی که از این داده ها استفاده می کنند ، استفاده می شود. ماهیت کار پردازنده به شرح زیر است. داده های مورد نیاز و مجموعه خاصی از دستورات به ترتیب مورد نیاز از حافظه بارگیری می شوند و پس از آن اجرا می شوند. توالی دستورات یک برنامه است.
مرحله 4
از مشخصات اصلی پردازنده ها می توان به سرعت و ظرفیت بیت اشاره کرد. سرعت توسط فرکانس پردازنده تعیین می شود که در مگا هرتز اندازه گیری می شود و نشان می دهد پردازنده قادر به انجام چند سیکل در ثانیه است. 1 مگاهرتز برابر است با 1.000.000 چرخه ساعت.
مرحله 5
داخل پردازنده میلیون ها ترانزیستور و سایر قطعات الکترونیکی وجود دارد. نکته اصلی در رایانه شخصی پردازنده مرکزی است که کد برنامه را اجرا می کند. اما هر دستگاه سخت افزاری پردازنده خدمات خاص خود را دارد. به عنوان مثال ، یک پردازنده گذرگاه سیستم یا یک پردازنده کارت گرافیک.
مرحله 6
با توجه به تعداد هسته ها ، پردازنده ها به یک هسته و چند هسته تقسیم می شوند. پردازنده های چند هسته ای آن دسته از پردازنده هایی هستند که دارای دو یا چند هسته در یک بسته یا در یک محاسبات محاسباتی هستند. چندین هسته می تواند اجرای برنامه های پشتیبانی از چند رشته را تسریع کند.
