پردازنده های چند هسته ای حاوی چندین هسته هستند که اجازه می دهد دو یا چند برنامه همزمان روی یک پردازنده اجرا شوند. پردازنده های دارای چنین دستگاهی قادر به انجام عملیات بیشتر از پردازنده یک هسته ای قابل مقایسه هستند.
برخی از هسته های یک پردازنده چند هسته ای ممکن است توسط تولید کننده پردازنده غیرفعال شده باشد ، در هنگام نصب توسط سیستم عامل شناسایی نشود و یا برای صرفه جویی در انرژی توسط آن پارک شود. و همچنین به سادگی توسط برنامه استفاده نمی شود. پردازنده های مدرن چند هسته ای مصرف برق بالایی دارند. هنگامی که بار پردازنده بسیار کم است و نیازی به کار نیست ، می توان با غیرفعال کردن موقت یک یا چند هسته توسط سیستم عامل رایانه ، آن را کاهش داد. این پارک هسته ای نامیده می شود که تنظیمات به طور پیش فرض از کنترل پنل ویندوز 7 پنهان هستند. شما می توانید با استفاده از Resource Monitor که از Task Manager راه اندازی شده است ، پارک کنید. در زیر هر نمودار هسته پارک شده در برگه CPU ، یک متن Stopped وجود دارد. اگر چنین کتیبه ای را مشاهده می کنید ، به این معنی است که تنظیمات پارک هسته در رایانه شما فعال شده است. اگر به هر دلیلی آنها شما را اذیت کردند ، می توانید آنها را در بخش مدیریت پردازنده در گزینه های پیشرفته برنامه قدرت فعلی غیرفعال کنید. برای این منظور مقدار پارامتر "حداقل تعداد هسته ها در حالت بیکار" را تنظیم کنید - 100٪. بعضی از پردازنده های چند هسته ای فقط یک هسته دارند یا همه هسته های موجود نیست ، زیرا بقیه توسط تولید کننده پردازنده غیرفعال هستند. چنین پردازنده هایی ممکن است در یک یا چند هسته نقص داشته باشند که مانع کار صحیح آنها شود. به منظور کنارگذاشتن کل قالب ، سازنده هسته معیوب را غیرفعال کرده و قالب را به عنوان پردازنده با هسته های کمتر به فروش می رساند. برای مثال ، برای پردازنده های دو هسته ای AMD Phenom II X2-3 و پردازنده های سه هسته ای Athlon-II-X3 ، از این روش استفاده شده است که در آنها می توانید هسته های 3 و 4 را با استفاده از ابزار Advanced Clibration Advanced یا با استفاده از BIOS بعضی مادربردها. با این حال ، هسته های قفل نشده باید از نظر پایداری کاملاً آزمایش شوند و در صورت بروز خطا ، آنها باید دوباره غیرفعال شوند. در غیر این صورت ، رایانه دچار نقص جدی خواهد شد. اگر سیستم عامل هنگام نصب به اشتباه پردازنده را به عنوان یک هسته شناسایی کند ، فقط یک هسته می تواند کار کند. در برخی موارد ، تعداد هسته ها به اشتباه توسط اولین نسخه های سیستم عامل هایی که پشتیبانی آنها در آنها فعال شده است ، تعیین شده است. اینها سیستم عامل هایی مانند Windows XP با Service Pack 2. این نسخه های سیستم عامل منسوخ در نظر گرفته می شوند. ساده ترین راه کار با هسته دوم در این حالت نصب یک سیستم عامل مدرن تر است پردازنده های چند هسته ای نسبتاً جدید هستند. اولین پردازنده های دو هسته ای اینتل و AMD در بهار 2005 ظاهر شدند. برنامه هایی که تا این مرحله منتشر شده اند برای کار با پردازنده های چند هسته ای طراحی نشده اند. آنها فقط در هنگام دویدن از یک هسته استفاده می کنند. به همین ترتیب ، برخی از برنامه های بسیار ساده نیز بیش از یک هسته استفاده نمی کنند.
