مودم وسیله ای جانبی است که برای انتقال اطلاعات از طریق خط تلفن استفاده می شود. خود این کلمه از مخفف "modulator-demodulator" گرفته شده است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مودم ها بر اساس طراحی به مودم های خارجی ، داخلی و داخلی تقسیم می شوند. مودم های خارجی از طریق پورت USB ، COM یا LPT یا با استفاده از رابط RJ-45 در کارت شبکه (رابط اترنت) متصل می شوند. آنها معمولاً منبع تغذیه جداگانه ای دارند اما مودم هایی وجود دارند که از طریق USB تغذیه می شوند. مودم های داخلی با استفاده از یکی از رابط های زیر بر روی مادربرد کامپیوتر نصب می شوند: PCI ، PCI-E ، PCMCIA ، ISA ، CNR یا AMR. مودم های داخلی بخشی از دستگاهی است که در آن ساخته شده است ، مانند لپ تاپ.
گام 2
با توجه به اصل عملکرد آنها ، مودم ها به سخت افزار ، نرم افزار و نیمه نرم افزار تقسیم می شوند. در مودم های سخت افزاری ، همه کارها به دلیل کامپیوتر تعبیه شده در آن انجام می شود. علاوه بر این ، این شامل حافظه فقط خواندنی (ROM) ، حاوی میکرو برنامه ای است که کنترل را انجام می دهد. در مودم های نرم افزاری ، همه کارها توسط برنامه انجام می شود و بار محاسبات توسط پردازنده مرکزی انجام می شود. در مودم های نیمه نرم افزاری ، واحد پردازش مرکزی رایانه فقط قسمت خاصی از وظایف را انجام می دهد.
مرحله 3
با توجه به نوع اتصال ، مودم ها به زیر تقسیم می شوند: - مودم های خط تلفن با شماره گیری ؛ - مودم های ISDN (در نظر گرفته شده برای خطوط تلفن دیجیتال) ؛ - مودم های DSL (برای ایجاد خطوط اجاره ای ، از یک شبکه تلفن استفاده می شود ، آنها در یک محدوده فرکانسی کار می کنند که با مودم های خط تلفن شماره گیری متفاوت است) - مودم های کابلی (خطوط کابل مخصوص برای عملکرد آنها استفاده می شود) ؛ - مودم های رادیویی (برای کار خود از یک کانال رادیویی استفاده کنید) ؛ - مودم های سلولی (بر اساس GPRS ، EDGE ، 3G و غیره کار می کنند ، که اغلب به صورت fob key ساخته می شوند) ؛ - ماهواره (کار با سیگنال ماهواره ای) ؛ - PLC (کابلهای شبکه برق برای کار استفاده می شوند).
