صفحه کلید مدرن کلاسیک دارای 102 کلید است که به ترتیب دقیق مرتب شده اند. ردیف بالا توسط کلیدهای عملکردی (F1-F12) اشغال می شود ، با فشار دادن این سیستم برای انجام اقدامات خاصی نیاز است. به عنوان مثال ، هنگام کار با هر برنامه ، کلید F1 مواد مرجع را باز می کند. در زیر ردیف شماره قرار دارد ، و در زیر آن صفحه کلید حرف است. در سمت راست کلیدهای مکان نما و صفحه شماره قرار دارد.
QWERTY
اولین ماشین تحریر در اواخر قرن نوزدهم ظاهر شد. حق ثبت اختراع متعلق به چاپگر کریستوفر لاتام اسکولز است که در سال 1873 اختراع خود را به E فروخت. رمینگتون و پسران. در ابتدا حروف روی کلیدها به ترتیب حروف الفبا مرتب می شدند و دو ردیف را اشغال می کردند. در همان زمان ، حروف متداول (به عنوان مثال ، p-r ، n-o) روی کلیدهای مجاور بودند ، که منجر به کلاچ و خرابی مکانیزم کوبه ای شد.
پس از تجزیه و تحلیل وضعیت ، تولیدکنندگان ماشین های چاپ طرح را تغییر دادند تا حروف ، ترکیبی از آنها که اغلب به زبان انگلیسی یافت می شوند ، در دو طرف صفحه کلید قرار بگیرند. نویسنده طرح جدید برادر ناتنی مخترع است. و اولین کاربر دخترش است. این چیدمان صفحه کلید معروف QWERTY ظاهر شده است (مطابق با حروف اول ردیف بالا از چپ به راست).
در سال 1888 ، اولین مسابقه سرعت تایپ برگزار شد. در این مسابقه استنوگرافیست پزشکی قانونی ، فرانک مک گارین و یک نفر دیگر از لوئیس تاوب شرکت کردند. علاوه بر این ، MacGarin روی یک ماشین تحریر با صفحه کلید QWERTY و Taub - روی یک خطاط تایپ کرد. پس از پیروزی مک گرین ، محصولات Remington بسیار مورد تقاضا قرار گرفتند. طرح جدید منطقی ترین و ارگونومیک ترین در نظر گرفته شد.
کم کم QWERTY همه رقبا را از بازار بیرون راند. با وجود این واقعیت که متعاقبا گزینه های راحت تری ارائه شد ، کاربرانی که به این طرح عادت کرده بودند نمی خواستند دوباره یاد بگیرند. امروزه هنوز هم روی صفحه کلید کامپیوتر استفاده می شود. علاوه بر این ، نسخه مدرن تنها با چهار کاراکتر متفاوت از طرح اصلی است: کلیدهای "X" و "C" ، "M" و "؟" ، "R" و "." ، "P" و "-" شده اند عوض شده
صفحه کلید ساده Dvorak
در سال 1936 ، کتابی توسط استاد دانشگاه واشنگتن آگوست دوراک منتشر شد. در آن ، نویسنده از معایب اصلی QWERTY نام برد و یک اصل جدید برای ترتیب حروف روی صفحه کلید ارائه داد. یکی از بحث های اصلی دووراک این واقعیت بود که به دلیل "پراکندگی" نامه هایی که اغلب استفاده می شود ، یک تایپیست می تواند انگشتان خود را در طول یک روز کاری تا 20 مایل روی صفحه کلید اجرا کند. طرح جدید این فاصله را به 1 مایل کاهش داده و طبق گفته استاد 35٪ سرعت تایپ را افزایش می دهد.
یکی از ویژگی های طرح Dvorak قرار دادن بیشترین نامه ها در ردیف های میانی و بالایی صفحه کلید بود. هنگام شروع کار ، انگشتان تایپیست روی کلیدهای ردیف میانی قرار دارند. دوراك واكه ها را در زیر دست چپ ، و بیشترین صامت ها را در زیر راست قرار می دهد. با استفاده از طرح جدید ، کلیدهای ردیف میانی می توانند حدود 3000 کلمه از رایج ترین انگلیسی را بنویسند. ردیف میانی صفحه کلید QWERTY فقط حدود 100 کلمه دارد.
روش Dvorak تنها هشت سال بعد به خاطر سپرده شد. جنگ جهانی دوم در جریان بود ، تایپیست ها به سرعت در ارتش مورد نیاز بودند. در سال 1944 ، 12 دختر انتخاب شدند که باید در روش جدید مسلط شوند و تایپ را با سرعت بالا در 52 ساعت یاد بگیرند. استاد شخصاً آموزش را به دست گرفت و نتایج از همه انتظارات فراتر رفت. دختران 78٪ سریعتر تایپ می کنند و تعداد اشتباهات غلطی نیز به نصف کاهش یافته است. دووراک حتی لیستی از رایج ترین اشتباهات را تهیه کرده است.
با این حال ، پس از بررسی مجدد ، مشخص شد که نتایج آزمون جعلی است. کارشناسان کمیسیون آموزش کارنگی (کمیسیون آموزشی کارنگی) گفتند که طرح Dvorak از QWERTY بهتر نیست و هیچ هزینه ای برای هزینه مالیات دهندگان برای انتقال به سیستم جدید وجود ندارد.با وجود این ، دوراك طرفداران و پیروان خاص خود را دارد.
صفحه کلید PCD-Maltron
این طرح در اواخر دهه 70 قرن گذشته ارائه شد. لیلیان مالت ، زن انگلیسی در حال آموزش تایپیست ها برای کار با کامپیوتر بود. با مشاهده اتهامات و تجزیه و تحلیل حرکات آنها ، مولت به این نتیجه رسید که طرح QWERTY باید تغییر کند. حداکثر بار باید روی انگشتهای اشاره بلند و قوی باشد. برای این منظور ، حدود دوازده کلید پرکاربرد باید منتقل می شدند.
صفحه کلید به دو قسمت تقسیم شد - برای هر دست به طور جداگانه. ارتفاع کلیدها بسته به طول انگشتان متفاوت بود و سطح آن مقعر بود به طوری که دیگر نیازی به دستیابی به کلیدهای دور نخواهید داشت. لیلیان مالت بعداً برای کمک به مهندس استفان هوبدی مراجعه کرد. با کمک او صفحه کلید مونتاژ شد. متأسفانه ، نویسنده ایده موفق به یافتن سرمایه گذاران برای عرضه محصول نشد. صفحه کلید به معنای واقعی کلمه روی زانو لحیم شده بود و کاربرد چندانی نداشت.
کولماک
در سال 2006 ، شای کلمن طرح صفحه کلید Colemak را پیشنهاد داد. این سیستم که نام آن از ترکیب دو نام خانوادگی Coleman + Dvorak ناشی می شود ، باعث افزایش ارگونومی نیز می شود. شرایطی برای تخلیه انگشتان کوچک و جابجایی مکرر دست ها ایجاد شده است. در همان زمان ، ترتیب حروف نزدیک به طرح معمول QWERTY است. تمام دستورات رایج صفحه کلید و علائم نگارشی در یک مکان قرار دارند. طرح فقط 17 کلید تغییر کرده است که باعث می شود آموزش مجدد آسان تر شود.
QWERTY
نام طرح صفحه کلید روسی نیز از شش حرف اول ردیف بالا آمده است. رایانه های شوروی و صفحه کلید طراحی شده برای آنها به سرعت از بازار خارج شدند. و هنگامی که اولین رایانه های شخصی وارداتی در دهه 1980 ظاهر شدند ، صفحه کلید غربی باید روسی شود. اما از آنجا که حروف بیشتری در الفبای روسی وجود دارد ، فضای کافی برای همه شخصیت ها وجود ندارد.
بنابراین ، علائم نگارشی در طرح روسی ، به استثنای دوره و ویرگول ، در حروف بزرگ ردیف دیجیتال قرار می گیرند. برای تایپ کردن آنها ، باید یک کلید ترکیبی را فشار دهید ، که سرعت کار شما را کم می کند. بقیه چیدمان کلیدها از قوانین ارگونومی پیروی می کند. حروفی که اغلب استفاده می شود در زیر انگشتان اشاره قرار دارد و آنهایی که به ندرت زیر انگشت و انگشتان کوچک فشار داده می شوند.
