حافظه دسترسی تصادفی بخشی غیر فرار از سیستم حافظه رایانه است که به طور موقت دستورالعمل ها و داده هایی را که پردازنده برای اجرای آنها نیاز دارد ذخیره می کند. حافظه دسترسی تصادفی (RAM) دستگاهی است که توابع اختصاص داده شده به حافظه دسترسی تصادفی را اجرا می کند.
حافظه دسترسی تصادفی این نام را دارد ، زیرا با کار سریع مشخص می شود. این اجازه می دهد تا پردازنده تقریباً بلافاصله داده های لازم را که برای عملکرد آن لازم است بخواند. داده های موجود در RAM فقط هنگامی که کامپیوتر در حال کار است قرار می گیرند. وقتی کامپیوتر خاموش است ، تمام اطلاعات موجود در RAM حذف می شوند. این مربوط به نیاز به ذخیره نتایج کار با برنامه ها قبل از خاموش کردن رایانه است. میزان RAM مستقیماً بر روی تعداد زیادی وظیفه که یک کامپیوتر می تواند پردازش کند ، تأثیر می گذارد. این نشان می دهد که پردازنده می تواند به داده های واقع در RAM دسترسی پیدا کند ، صرف نظر از ترتیب قرارگیری آنها در آن. این RAM است که منظور حافظه کامپیوتر است. به طور خاص ، ماژول های RAM که داده ها را ذخیره می کنند ، RAM نیز RAM (حافظه دسترسی تصادفی) نامیده می شود. حافظه دسترسی تصادفی پویا (DRAM) و استاتیک (SRAM) اختصاص داده شده است. حافظه پویا امکان ضبط داده های متعدد را دارد ، اما در عین حال نیاز به به روزرسانی مداوم دارد. RAM استاتیک به چنین بروزرسانی نیاز ندارد ، در حالی که سریعتر است. RAM بی ثبات است. این بدان معنی است که اطلاعات تا زمانی که رایانه خاموش نشود در حافظه نگهداری می شود. پس از خاموش کردن آن ، داده های موجود در حافظه پاک می شوند. برای اینکه اطلاعات حفظ شود ، باید ابتدا در یک دیسک سخت یا سایر دستگاه های ذخیره سازی ذخیره شود. بسیاری از برنامه ها به طور خودکار پشتیبان اطلاعات را ذخیره می کنند تا در صورت قطع غیر منتظره بودن رایانه ، اطلاعات از بین نرود.
