حافظه دسترسی تصادفی (RAM) یکی از مهمترین عناصر یک رایانه شخصی مدرن است. ویژگی های کارت های RAM مستقیماً بر عملکرد کلی رایانه تأثیر می گذارد.
هدف اصلی RAM ذخیره اطلاعات موقتی است که توسط واحد پردازش مرکزی برای انجام برخی کارها استفاده می شود. لازم به ذکر است که RAM نوعی حافظه فرار است. داده های ذخیره شده در کارت های RAM فقط وقتی کامپیوتر روشن است در دسترس هستند.
کارت های RAM سرعت خواندن ، نوشتن و انتقال بسیار بیشتری نسبت به هارد دیسک ها دارند. معمول است که مشخصات زیر را در رم کامپیوتر در نظر بگیرید: فرکانس ساعت و میزان صدا. مقدار حافظه RAM بر مقدار داده ای که می توان همزمان در کارت های حافظه ذخیره کرد تأثیر می گذارد. طبیعتاً هر صفحه بیشتر بتواند به طور همزمان اطلاعات بیشتری را حمل کند ، زمان دیگری برای بازنویسی آن کمتر است. وجود کارتهایی با مقدار زیادی حافظه عملکرد رایانه را بهبود می بخشد.
فرکانس عملکرد کارتهای RAM بر سرعت تبادل اطلاعات بین کارتهای حافظه و پردازنده مرکزی تأثیر می گذارد. این یک شاخص بسیار مهم است زیرا تابلوهایی با ظرفیت حافظه زیاد که سرعت انتقال داده بالایی ندارند ، در شرایط خاص نمی توانند به اندازه کافی سریع کار کنند. تمام داده ها و دستورات مورد نیاز پردازنده مرکزی برای انجام عملیات در RAM کامپیوتر ذخیره می شوند.
دو نوع حافظه دسترسی تصادفی وجود دارد: پویا و ایستا. حافظه نوع اول نسبتاً کند است. از این کارت برای ایجاد کارت های RAM استفاده می شود که به اسلات های مخصوص مادربرد رایانه متصل می شوند. ساخت این نوع حافظه نسبتاً ارزان است.
از حافظه استاتیک برای ایجاد RAM سریع سریع استفاده می شود. در یک رایانه شخصی ، به صورت عناصر حافظه و پردازنده مرکزی یافت می شود. شایان ذکر است که CPU حافظه خاص خود را از نوع ساکن اما نه پویا دارد.
