رایانه مدرن پیچیده ترین دستگاهی است که دستاوردهای پیشرفته پیشرفت علمی و فناوری را در خود جای داده است. یکی از مهمترین اجزای هر رایانه ، حافظه RAM آن است.
رایانه دارای دو نوع حافظه دائمی و عملیاتی است. ثابت بودن این واقعیت است که همه داده ها در یک حافظه ذخیره سازی - یک دیسک سخت ضبط می شوند. وقتی رایانه خود را خاموش می کنید ، تمام داده های ذخیره شده در هارد دیسک شما سالم باقی می مانند. اوضاع در مورد RAM متفاوت است - اطلاعات فقط در هنگام کار کامپیوتر در آن ذخیره می شوند. چرا RAM مورد نیاز است؟ اول از همه ، این نوع حافظه بسیار سریع است ، زمان دسترسی به سیستم عامل بسیار کمتر از دسترسی به دیسک سخت است. علاوه بر این ، در RAM است که برنامه های در حال اجرا ذخیره می شوند. Task Manager را باز کنید (Ctrl + alt="Image" + Del) و به بخش "Memory" نگاه کنید - میزان RAM مورد اشغال برنامه های در حال اجرا را مشاهده خواهید کرد. با اجرای برنامه ها ، میزان حافظه اشغال شده می تواند تغییر کند ؛ هرچه رم کامپیوتر شما بیشتر باشد ، کارایی بیشتری نیز خواهد داشت. درست است ، نسخه 32 بیتی سیستم عامل Windows XP بیش از سه گیگابایت حافظه پشتیبانی نمی کند. نسخه 64 بیتی آن تا 128 گیگابایت RAM را پشتیبانی می کند ، اما در واقعیت ، در این حالت ، همه چیز به قابلیت های مادربرد بستگی دارد. سیستم عامل ویندوز 7 در نسخه 32 بیتی از 4 گیگابایت RAM پشتیبانی می کند. در نسخه 64 بیتی آن ، اندازه RAM پشتیبانی شده به نسخه سیستم عامل بستگی دارد: در نسخه های اولیه - Home Basic و Home Premium - به ترتیب 8 و 16 گیگابایت است ، نسخه های Professional ، Enterprise و Ultimate تا 192 پشتیبانی می کنند گیگابایت البته ، در اینجا ظرفیت واقعی حافظه پشتیبانی شده تا حد زیادی به قابلیت های مادربرد بستگی دارد. نوع RAM نیز مهم است: SIMM ، DIMM ، DDR ، DDR2 ، DDR3. دو مورد اول در حال حاضر بسیار قدیمی هستند ، بنابراین یافتن آنها دشوار است. سه نوع باقیمانده در اکثر رایانه های مدرن نصب شده اند. هرچه حافظه استفاده شده به روز باشد سرعت کار آن بیشتر است. میکرو مدارهای حافظه به صورت ماژول جمع می شوند ، به آنها نوار نیز گفته می شود. ماژول ها در اسلات های تعیین شده خود بر روی مادربرد نصب می شوند.
