یکی از مزایای سیستم عامل های خانواده لینوکس انعطاف پذیری آنهاست که در صورت وجود امکانات گسترده برای اصلاح خود را نشان می دهد. این امر نه تنها در مورد نرم افزاری که در سطح برنامه اجرا می شود ، بلکه در مورد اجزای اساسی سیستم عامل نیز کاربرد دارد. بنابراین ، در Linux ، می توانید یک یا چند هسته اضافی نصب کنید.
ضروری
- - مدیر بسته نصب شده ؛
- - بسته باینری با تصویر هسته ؛
- - بسته های باینری با ماژول ها ؛
- - بایگانی با کد منبع هسته ؛
- - GCC ، نسخه های glibc و ncurses را توسعه دهید
- - رمز عبور ریشه
دستورالعمل ها
مرحله 1
هنگام کار در یک محیط گرافیکی ، اگر مخازن محلی (به عنوان مثال در CD نصب) یا از راه دور (در وب سایت توزیع کننده) موجود است ، از جمله بسته های باینری هسته نسخه مورد نیاز خود ، از مدیر بسته گرافیکی استفاده کنید. به طور معمول ، این برنامه ها هنگام نصب بیشتر توزیع های لینوکس "رومیزی" به طور پیش فرض نصب می شوند. مدیر را شروع کنید ، بسته مورد نیاز را پیدا کنید ، آن را برای نصب علامت گذاری کنید و تغییرات را اعمال کنید. به طور معمول ، بسته های باینری حاوی تصاویر هسته شامل اسکریپت هایی هستند که پیکربندی بارگذار را به روز می کنند. بنابراین ، فقط راه اندازی مجدد رایانه است تا بتوانید با هسته جدید کار کنید.
گام 2
هنگام کار در کنسول و مخازن موجود است ، یا فقط توانایی دریافت بسته های باینری (به عنوان مثال بارگیری آنها از وب سایت توزیع کننده) ، از مدیران بسته های کنسول مانند apt-get ، dpkg ، rpm استفاده کنید. به عنوان مثال ، در صورت نصب APT ، دستور apt-cache را با گزینه جستجو و یک پارامتر رشته اجرا کنید تا بسته های موجود را پیدا کنید. به عنوان مثال: apt-cache search kernel-image سپس بسته را برای نصب انتخاب کرده و آن را نصب کنید: apt-get install PackageName از گزینه -i برای نصب بسته با استفاده از rpm استفاده کنید.
مرحله 3
اگر فقط یک تصویر هسته باینری در دسترس است ، سعی کنید آن را به صورت دستی نصب کنید. به پرونده تصویر یک نام منحصر به فرد بدهید و آن را در فهرست / boot قرار دهید (می توانید فهرست دیگری را انتخاب کنید ، اما معمولاً تصاویر هسته در آنجا قرار می گیرند). فایل پیکربندی bootloader را ویرایش کرده و سپس آن را به روز کنید. به عنوان مثال ، اگر از LILO استفاده می کنید ، پرونده /etc/lilo.conf را اصلاح کرده و دستور lilo را به عنوان root اجرا کنید.
مرحله 4
اگر فقط منابع آن موجود است ، هسته را کامپایل کنید. سیستم را برای مونتاژ آماده کنید. GCC ، نسخه های توسعه یافته کتابخانه های glibc و ncurses را نصب کنید. منابع هسته را در فهرست / usr / src / linux قرار دهید. اگر وصله های موجود وجود دارد ، آنها را با یک پچ فرمان اعمال کنید.
مرحله 5
هسته را پیکربندی کنید. به فهرست / usr / src / linux تغییر دهید. برای ایجاد پیکربندی جدید ، menuconfig را اجرا کنید. اگر می خواهید هسته را با پارامترهای موجود تا حد ممکن به پارامترهای موجود بسازید ، فایل پیکربندی را از پوشه / boot در / usr / src / linux کپی کنید ، نام آن را به.config تغییر دهید و سپس دستور make oldconfig را اجرا کنید.
مرحله 6
هسته و ماژول ها را بسازید. دستورات را اجرا کنید: ساخت ماژول های depmake cleanmake bzImagemake با اجرای دستور ماژول ها را نصب کنید: make modules_install تصویر هسته را همانطور که در مرحله سوم توضیح داده شده نصب کنید (فایل منبع در درخت ساخت bzImage نام دارد).
