تمایل کاربر برای محافظت از رایانه خود در برابر نفوذ برنامه های مخرب کاملاً طبیعی و قابل درک است ، خصوصاً اینکه ویروس های خطرناک جدید هر روز ظاهر می شوند. با اعتماد کامل به یک آنتی ویروس ، بسیاری از کاربران تصمیم می گیرند که همزمان چندین مورد را بر روی رایانه خود نصب کنند ، اما چقدر توجیه پذیر است؟
نرم افزار آنتی ویروس نوع خاصی از نرم افزار است که وظیفه آن شناسایی و خنثی سازی ویروس های رایانه ای و برنامه های بالقوه مخرب است. علاوه بر این ، آنتی ویروس به جلوگیری از آلودگی رایانه کمک می کند. گزینه های زیادی برای برنامه های آنتی ویروس به کاربر ارائه می شود که هم به صورت پولی و هم به صورت رایگان توزیع می شود. این برنامه ها از نظر عملکرد و مکانیزم های عملکرد و همچنین در اثربخشی پیشگیری و کنترل ویروس ها متفاوت هستند.
نحوه کار آنتی ویروس
تقریباً در هر رایانه نوعی نرم افزار ضد ویروس نصب شده است ، اما برخی از افراد به اشتباه معتقدند که افزایش تعداد آنتی ویروس هایی که به طور همزمان اجرا می شوند ، محافظت قدرتمندتری را ایجاد می کند. برای درک اینکه چرا این یک باور غلط است ، باید نحوه عملکرد برنامه های ضد ویروس را بفهمید.
فراموش نکنید که به طور منظم پایگاه داده های ویروس را به روز کنید تا آنتی ویروس شما ویروس های "تازه" را تشخیص دهد.
برای جستجوی ویروس هایی که قبلاً رایانه را آلوده کرده اند ، از روش به اصطلاح signature استفاده می شود ، اصل آن این است که آنتی ویروس محتوای فایل ها را با پایگاه داده های ویروس مقایسه می کند و سعی می کند موارد منطبق را پیدا کند. اگر آنها پیدا شوند ، برنامه سعی می کند پرونده را "درمان" کند ، یعنی محتوای غیر ضروری را از آن - "بدن ویروس" حذف کند. پیشگیری از عفونت مبتنی بر پایش مداوم فعالیت برنامه به منظور جلوگیری از فعالیت سو of ویروس ها و محافظت از سیستم در برابر عفونت است. بیشتر آنتی ویروس ها به صورت ترکیبی کار می کنند ، یعنی هم در حالت نظارت بر فعالیت و هم در حالت اسکن پرونده.
چرا معنی بیشتر بهتر نیست؟
به طور طبیعی ، حتی عملکرد یک آنتی ویروس نیز می تواند بر عملکرد رایانه تأثیر بگذارد ، زیرا اسکن فایل هارد دیسک را بارگیری می کند و مانیتورینگ حافظه RAM و پردازنده را بارگیری می کند. حتی اگر فرض کنیم که هر دو آنتی ویروس به سادگی به طور موازی کار می کنند ، بار منابع کامپیوتر دو برابر می شود. متأسفانه ، واقعیت حتی پیچیده تر است ، زیرا برنامه آنتی ویروس "رقیب" خود را به عنوان یک آنتی ویروس درک نمی کند ، زیرا آن را یک برنامه منظم است که روی رایانه اجرا می شود ، بنابراین سعی دارد کار خود را نیز کنترل کند. به عنوان مثال ، اگر یک آنتی ویروس شروع به اسکن پرونده ها در پس زمینه کند ، نسخه دوم باید "روند کار" خود را "کنترل" کند و همچنین فایل های اسکن شده را اسکن کند ، که این امر بر سرعت رایانه تأثیر بیشتری می گذارد.
هر آنتی ویروس ناقص است ، بنابراین هشدارهای "غلط" و تلاش برای جلوگیری از برنامه های بی خطر شناخته شده کاملاً امکان پذیر است.
در برخی موارد ، آنتی ویروس ها ممکن است با یکدیگر تضاد داشته باشند و یکدیگر را به عنوان برنامه های بالقوه خطرناک اشتباه بگیرند. به عنوان مثال ، اگر یک آنتی ویروس بخواهد یک پرونده آلوده را "درمان" کند ، نسخه دوم به او اجازه نمی دهد ، زیرا مطمئن خواهد بود که یک ویروس آلوده می شود. درگیری با آنتی ویروس می تواند منجر به مسدود شدن سیستم عامل و نیاز به راه اندازی مجدد اجباری شود. علاوه بر این ، چنین کنترل مضاعفی در عمل منجر به تضعیف حفاظت می شود ، زیرا آنتی ویروس ها قسمت قابل توجهی از منابع خود را صرف بررسی یکدیگر می کنند و نه برای جستجوی ویروس ها. بنابراین ، نصب یک آنتی ویروس قدرتمند با افزونه های لازم بسیار عملی تر از عمل به اصل "هرچه بیشتر بهتر" است.
