کتابخانه پیوند پویا (DLL) از انگلیسی به عنوان "کتابخانه پیوند پویا" ترجمه شده است. DLL یک فایل اجرایی است که عملکردهای یک کتابخانه مشترک را انجام می دهد. DLL از طریق پیوند پویای خود راهی برای فراخوانی تابعی که بخشی از کد اجرایی است فراهم می کند.
کد عملکرد اجرایی خودش در یک DLL قرار دارد که شامل چندین توابع کامپایل شده ، پیوند یافته و ذخیره شده در فرایندهای مورد استفاده است. DLL در جهت ساده سازی روند اشتراک منابع و داده ها است. به برنامه های نصب شده روی سیستم اجازه می دهد تا به چندین محتوا از یک کپی از DLL بارگیری شده در حافظه همزمان دسترسی داشته باشند.
کدگذاری مدولار - جد DLL ها
آغاز کار در ایجاد DLL را می توان ظهور چنین روش برنامه نویسی به عنوان کدگذاری مدولار دانست. در یک زمان ، کدگذاری مدولار کار برنامه نویسان را بسیار تسهیل می کرد ، و امکان نوشتن کد مشابه برای هر برنامه جدید را چندین بار فراهم نمی کرد. همه برنامه های ساده حاوی کدهای مشابه زیادی هستند که آنها شروع به طراحی به صورت ماژول کرده و آنها را به برنامه های جدید اضافه می کنند. مدتی کدگذاری مدولار ساده ترین و م effectiveثرترین راه حل بود و فقط یک اشکال داشت. ماژول های یکسانی که به برنامه ها اضافه می شوند فضای دیسک را اشغال می کردند که در آن روزها کم بود.
مشکل اتلاف فضای دیسک بر روی ماژول های یکسان تنها مسئله بود ، در حالی که فقط سیستم عامل های تک وظیفه ای وجود داشتند. با ظهور سیستم عامل های چند وظیفه ای مانند ویندوز ، مشکل دیگری بوجود آمد. اکنون برنامه هایی با ماژول های با کد مشابه ، هنگامی که به طور همزمان راه اندازی می شوند ، شروع به بارگذاری آن در RAM می کنند و تمام منابع را "می خورند". شایان ذکر است که در آن زمان ، یک ماژول حافظه 500 مگابایتی بزرگترین واحد موجود بود و بسیار گران بود. اما حتی حداکثر اندازه RAM نیز در مصرف کاربران صرفه جویی نکرد ، برنامه ها RAM را به طور کامل بارگیری می کردند و عملکرد عادی رایانه را غیر ممکن می کردند.
ظهور DLL ها
یک راه حل مناسب برای این مشکلات پیدا شد ، به این شکل بود: ماژولهای با کد مشابه متوقف شدند که با برنامه اصلی متصل شوند ، آنها را در یک فایل اجرایی جداگانه ذخیره می کند ، که در صورت لزوم توسط هر برنامه ای قابل دسترسی است. این راه حل است که اساس DLL ها را ایجاد می کند که به صورت پویا به هر برنامه ای پیوند دارند. اکنون می توان کدهای اجرایی را به صورت توابع یا رویه ها ، گرافیک ها و حتی فیلم ها در این کتابخانه ها ذخیره کرد ، که باعث می شود فضای دیسک و منابع RAM صرفه جویی شود.
تنها عیب کتابخانه های پیوند پویا اتلاف وقت اضافی در بارگذاری برنامه است. علاوه بر این اشکال جزئی ، DLL فقط از مزایایی تشکیل شده است. بنابراین ، این کتابخانه ها تقریباً در همه برنامه ها مورد استفاده قرار می گیرند و توسط برنامه نویسان مورد استفاده قرار می گیرند.
