چند سال پیش ، اصطلاح HDR با تلویزیون های سطح بالا و سطح بالا همراه بود و امروزه این ویژگی در محصولات میان رده یافت می شود. مانیتورها نیز از این قاعده مستثنی نیستند و هر روز تولیدکنندگان بیشتری از فناوری HDR در محصولات خود استفاده می کنند.
جوهر HDR
داشتن مانیتور با ماتریس با کیفیت ، وضوح بالا ، کنتراست عالی و تولید مثل رنگ تضمینی نیست که بازی ها و برنامه ها بتوانند از این مزایا استفاده کنند.
در واقع ، جدا از برنامه های خاص ، برنامه های معمولی نمی توانند از طیف گسترده ای از رنگ هایی که صفحه نمایش دارد استفاده کنند. مگر اینکه سخت افزار به نوعی فضای محدود رنگ را تقلید کند.
اینجاست که HDR برای اطمینان از بازتولید صحیح رنگ ، فراداده های خود را نیز در بر می گیرد. تلویزیون ها یا مانیتورهای HDR سیگنال های خاصی را تشخیص می دهند و دقیقاً تولید مثل رنگی را که توسعه دهنده محتوا در نرم افزار خود قرار داده است ، ارائه می دهند.
فرمت های HDR چیست
فرمت های مختلف HDR از Dolby Vision گران و پر تقاضا گرفته تا HDR10 همه کاره و محبوب وجود دارد. و همچنین موارد تخصصی مانند Advanced HDR از Technicolor یا HLG از BBC و YouTube.
دالبی ویژن
گران و خواستار فرمت سخت افزاری HDR. صفحه نمایش باید حداکثر روشنایی حداقل 10،000 cd / m2 و عمق رنگ 12 بیت را ارائه دهد. برای فعال کردن فناوری Dolby Vision هزینه مجوز لازم است. این قالب یک اجرای پویا از فراداده را ارائه می دهد که روشنایی را از صحنه به صحنه تنظیم می کند. در نتیجه ، تصویر جذاب تر است.
HDR10
این قالب نسبت به Dolby Vision از همه لحاظ کمتر خواستار است. حداکثر روشنایی صفحه نمایش باید 4000 cd / m2 باشد و عمق رنگ آن 10 بیت است. و مزیت اصلی این فناوری عدم وجود محدودیت های اجباری مجوز در استفاده از قالب است. به همین دلیل ، سازندگان محتوا و تولیدکنندگان نمایشگر HDR10 را به صورت رایگان و منبع باز انتخاب می کنند.
آنچه UltraHD Premium مخفف آن است
یک سازمان ویژه UltraHD Alliance به منظور تنظیم توسعه و اجرای فن آوری های مربوطه ایجاد شد. طبق مقررات مصوب ، حداقل نیازهای فنی برای نمایش برای مشاهده محتوای HDR نباید از موارد زیر بدتر باشد:
- وضوح تصویر 4K Ultra HD 3840 x 2160؛
- پشتیبانی از رنگ 10 بیتی ، پوشش دادن حداقل 90٪ از فضای رنگی DCI-P3 (125٪ sRGB ، 117٪ Adobe RGB) ؛
- HDMI 2.0 ؛
- برای نمایشگرهای LCD. روشنایی اوج حداقل 1000 نیت ، سطح سیاه و سفید حداقل 0.05 نیت ، نسبت کنتراست 20000: 1 ؛
- برای نمایشگرهای OLED. روشنایی اوج حداقل 540 نیت ، سطح سیاه حداقل 0،0005 نیت ، نسبت کنتراست 1،080،000: 1؛
بیشتر مانیتورها و تلویزیون ها فقط به میزان محدودی از شرایط فوق برخوردار هستند. بر این اساس ، آنها بخشی از فرمت HDR را پشتیبانی می کنند. برای اینکه مطمئن شوید محصولی که خریداری می کنید از HDR واقعی پشتیبانی می کند ، باید اطمینان حاصل کنید که آرم اختصاصی UltraHD Premium را در اختیار دارید. این علامت به معنی تایید صفحه نمایش توسط اتحاد UltraHD است.
جدا کردن HDR از VESA
در دسامبر 2017 ، VESA (انجمن استانداردهای الکترونیکی ویدیو) استانداردهای جدید HDR را تعریف کرد. پنج گروه جداگانه دیگر نیز مشخص شدند. سه مورد برای نمایشگرهای LED - DisplayHDR 400 ، DisplayHDR 500 ، DisplayHDR 600. و دو مورد برای نمایشگرهای OLED - DisplayHDR 400 سیاه و سفید ، DisplayHDR 500 سیاه و سفید واقعی.
بر اساس این علامت گذاری ، می توانید با دقت فرض کنید مانیتور با چه کیفیتی خریداری شده است. باید درک کرد که دستگاه هایی با برچسب "HDR" به سادگی می توانند سیگنال HDR10 را دریافت کرده و از کیفیت تصویر با استفاده از نرم افزار تقلید کنند. این راه حل "pseudo-HDR" یا "جعلی HDR" نامیده می شود.
طبق گفته VESA ، مشخصات DisplayHDR 400 از نظر سخت افزاری کمترین درخواست را دارد. از روشنایی اوج بالا و گستره رنگی گسترده ای برخوردار است. در مقایسه با HDR10 پایه ، این مشخصات با کیفیت تصویر بهتر مشخص می شود.اما چیز زیادی به تولید کننده محصول و کیفیت اجزا بستگی دارد.
کم نور شدن مانیتور
برای بهبود محسوس کیفیت تصویر ، مانیتورهای دارای نور پس زمینه LED از کم نور شدن صفحه نمایش استفاده می کنند. با این کار می توانید به کنتراست قابل توجهی از تصویر دست پیدا کنید. در دستگاه های ساده تر ، تاریک شدن بخشی از تصویر باعث تیره شدن کل صفحه می شود. و با معرفی استانداردهای جدید HDR ، کم نور شدن محلی در سخت افزار اجرا شد.
نوردهی محلی از مشخصات DisplayHDR 500 اجباری است. بر خلاف مانیتورهای ساده ، مدل های پیشرفته تر فقط بخشی از تصویر را کم نور می کنند.
کم نور شدن محلی در نمایشگرها دو نوع دارد. نور پس زمینه LED لبه به لبه و نور پس زمینه کم نور آرایه ای کامل (FALD).
نور لبه نمایشگر دارای مناطق کم نور است ، اما هنوز هم می تواند کنتراست تصویر خوبی ایجاد کند. اجرای این فناوری ارزان تر از FALD است.
فناوری کم نور محلی FALD در حال حاضر بهترین کنتراست و کیفیت تصویر را ارائه می دهد. عناصر روشنایی LED جداگانه در ماتریس صفحه نصب می شوند. با این کار می توانید نور پس زمینه و کم نور شدن در بعضی از مکان های نمایشگر را کنترل کنید. مانیتورهای FALD گران هستند و همه تولیدکنندگان مانیتور دستگاه های FALD را ارائه نمی دهند.
HDR در بازی های رایانه ای
بسیاری از بازی های رایانه شخصی و کنسولی با پشتیبانی HDR تولید شده اند. علاوه بر این ، تولیدکنندگان صنعت بازی در حال تولید محصولات قبلی منتشر شده برای قالب HDR با به روزرسانی ها و وصله ها هستند.
با این حال ، هنوز مشکلات فنی زیادی در اجرای HDR وجود دارد. از آنجا که بخش عمده ای از محصولات نرم افزاری آماده کار با قالب های پیشرفته نیستند. به عنوان مثال ، ویندوز 10 به زور سعی در انطباق نرم افزار با HDR دارد. و در بعضی موارد ، تجسم محصولاتی که برای این منظور درنظر گرفته نشده اند ، وحشتناک می شوند. سپس باید تنظیمات را قبل از هر بار راه اندازی دستی تغییر دهید.
نتیجه
HDR موضوعی بحث برانگیز است. تفاوت های ظریف وجود دارد که کیفیت تصویر نهایی را تحت تأثیر قرار می دهد. مانیتورهایی وجود دارند که کیفیت HDR وحشتناکی را ارائه می دهند اما نقاط قوت دیگری دارند. برعکس ، نمایشگرهای سازگار با HDR ممکن است دارای ویژگی های کلیدی ضعیفی باشند ، اما به دلیل مارک های اصلی HDR ، آنها در یک بخش قیمتی بالاتر قرار دارند.
در هر صورت ، هنگام خرید ارزش خواندن ، بررسی بررسی ها را دارد. تا آنجا که ممکن است اطلاعات جمع آوری کرده و انتخاب صحیح را انجام دهید.
