در روند گشت و گذار در اینترنت ، به صورت دوره ای با عدم امکان مشاهده صحیح صفحات روبرو می شویم. دلیل این چیست؟
هنگام جستجوی اطلاعات در اینترنت ، با خطاهای مختلفی روبرو می شوید که هم مربوط به عملکرد سایت ها و هم مشکلات کاربر در رایانه است. چگونه می توان فهمید که آیا حل مشکلات بوجود آمده به تنهایی امکان پذیر است یا باید منتظر بمانید تا صاحب سایت "محصول" خود را به طور عادی کار کند؟ بدیهی است که شما فقط باید با کدهای رایج ترین خطاهایی که ممکن است از قبل بوجود بیایند آشنا شوید.
باید بگویم که لیست کدها بسیار زیاد است ، اما خطاهای کلاس 4xx بیشترین اطلاعات را برای کاربر دارند. مثلا:
- خطای 400 - درخواست نامعتبر ،
- خطای 401 - برای کار با این منبع ، احتیاج به احراز هویت دارید ،
- خطای 403 - دسترسی به این منبع محدود شده است ،
- خطای 404 - سایت (یا صفحه سایت) پیدا نشده است ، همچنین ممکن است کاربر هنگام تایپ آدرس سایت ، یک خطای نحوی یا حروف ، نشانه های فراموش شده را ایجاد کرده باشد
- خطای 408 - زمان تمام شده ،
- خطای 410 - منبع حذف شده است (این احتمال وجود دارد که سایتی زودتر در این آدرس وجود داشته باشد ، اما در حال حاضر دیگر آنجا نیست ، حذف شده است و سرور محل نسخه خود را نمی داند)
- خطاهای 413 و 414 مربوط به درخواست یا URL بیش از حد طولانی است.
همچنین ، کاربران ممکن است با خطاهایی روبرو شوند:
- خطای 500 - یک خطای داخلی سرور ، که معمولاً با اشتباهات توسعه دهندگان و (یا) صاحب منبع همراه است ،
- خطای 502 - دروازه اشتباه (معمولاً با عملکرد نادرست شبکه همراه است) ،
- خطای 503 - یک خطای رایج ، نشان می دهد که سرویس در حال حاضر در دسترس نیست ، همچنین می تواند با اقدامات اشتباه توسعه دهنده و (یا) صاحب منبع همراه باشد.
بنابراین ، همانطور که از شرح خطاها مشاهده می شود ، توانایی کاربر در تأثیرگذاری بر دسترسی به منبع اینترنت بسیار محدود است. کافی است هنگام ورود به آدرس سایت دقت کنید … و بس.
