دارایی های ثابت ، دارایی های مشهودی هستند که توسط یک شرکت برای استفاده در تأمین کالا ، تولید ، ارائه خدمات ، اجاره ، اجرای توابع اداری ، اجتماعی-فرهنگی نگهداری می شوند که دوره استفاده از آنها بیش از یک سال است.
لازم است
دانش حسابداری و حسابداری مالیاتی
دستورالعمل ها
مرحله 1
بر اساس قوانین مالیاتی و حسابداری ، عمر مفید برای املاک و تجهیزات را تعیین کنید. اگر قبل از اول ژانویه 2002 ، محاسبه اتهامات استهلاک بر اساس نرخهای واحد متحمل صورت گرفت ، پس از آن تغییرات ایجاد شد. اکنون می توانید از دوره مفید دارایی های ثابت از دوره ای که یک شی particular خاص توسط مpدی برای تحقق اهداف استفاده می شود ، مطلع شوید.
گام 2
براساس Art می توان مدت استفاده از سیستم عامل هایی را که در حال استفاده بودند ، تعیین کرد. 258 قانون مالیات فدراسیون روسیه. اگر شرکتی که دارایی های ثابت استفاده شده را برای استفاده از روش مستقیم استهلاک برای آنها خریداری کرده است ، می توان نرخ استهلاک این ملک را با در نظر گرفتن عمر مفید کاهش یافته توسط زمان کار قبلی خود تعیین کرد. صاحبان اگر طول عمر سیستم عامل با عمر مفید برابر باشد ، می توانید با استفاده از الزامات ایمنی و سایر عوامل ، عمر مفید این دارایی ثابت را تنظیم کنید.
مرحله 3
مال قابل استهلاک اکتسابی را در همان گروه استهلاک که در آن متعلق به مالک قبلی است ، قرار دهید. بنابراین ، می توانید از دو روش برای یافتن عمر مفید دارایی های ثابت استفاده کنید: براساس کل عمر یا براساس عمر مفید باقیمانده.
مرحله 4
هنگام تعیین اصطلاح با استفاده از روش دوم ، داشتن مدارک مستند در مورد عملکرد دارایی های ثابت توسط مالک قبلی ضروری است. اینها می توانند اسناد زیر باشند: عمل پذیرش و انتقال ساختمان ؛ گذرنامه فنی ساختمان ؛ گواهی وضعیت فنی ساختمان. اگر مالک قبلی چنین اسنادی را ارائه نکرده است ، می توانید با BTI تماس بگیرید تا گواهی خرابی ساختمان را دریافت کنید. در ترکیب با عمل ، همه زمینه ها را برای تعیین دقیق عمر مفید ساختمان فراهم می کند.
