علاوه بر کارت صدا ، رایانه دارای یک واحد کنترل بلندگو است. خود بلندگو اما اغلب هنگام مونتاژ دستگاه فراموش می شود. ممکن است هنگام شروع برنامه های قدیمی و همچنین هنگام تشخیص دستگاه مورد نیاز باشد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مادربرد را با دقت بررسی کنید. ممکن است از قبل یک بلندگوی مینیاتوری داشته باشد. قطر آن تقریباً مشابه قطر سکه ای است و در یک کیف سیاه عرضه می شود. اگر نمی توانید آن را پیدا کنید ، دستگاه را بدون اتصال بلندگوی خارجی به مادربرد روشن کنید. با چنین بلندگو ، در هنگام تست خودکار روشن شدن نیرو (POST) ، یک بوق می شنوید.
گام 2
اگر معلوم شد که اسپیکر داخلی در مادربرد وجود ندارد ، ابتدا سعی کنید یک بلندگوی بزرگ در قاب کامپیوتر خود پیدا کنید. بعضی اوقات به دلیل پنهان بودن بین دیواره جلویی فلزی قاب و صفحه پلاستیکی کاذب قابل مشاهده نیست. اما در هر صورت یک کابل دو سیمه که در انتها کانکتور به آن متصل است. این کانکتور معمولاً بلندگو نوشته می شود.
مرحله 3
همچنین اتفاق می افتد که اتصالات به هیچ وجه امضا نشده اند. در این حالت ، به دنبال یک کابل با یک اتصال چهار پین گسترده باشید که به مادربرد متصل نباشد. سیم ها باید فقط در اولین و آخرین تماس های آن قرار بگیرند ، و سیم های میانی نباید به جایی متصل شوند ، در غیر این صورت ممکن است کاملاً وجود نداشته باشند. یک باتری 1.5 ولت معمولی بگیرید. یک پایه را در شکاف اول و آخر اتصال قرار داده و آنها را به باتری وصل کنید. اگر هنگام اتصال و قطع اتصال کلیک کنید ، این کانکتور بلندگو است. مخاطبین را لمس نکنید ، تا دچار ولتاژ خود القایی نشوید (بلندگو یک عنصر القایی است). سپس سنجاق ها را بیرون بکشید.
مرحله 4
به دنبال ترکیبی از پین ها در مادربرد با نام بلندگو یا SPKR باشید. همچنین باید چهار نفر وجود داشته باشد. کانکتور بلندگو را با هر قطبی به آنها متصل کرده و (با دستگاه روشن نکنید).
مرحله 5
رایانه را روشن کرده و سپس در هنگام POST مطمئن شوید که بلندگو به درستی کار می کند. هر برنامه ای که از آن استفاده می کند را اجرا کنید.
