رایانه شخصی هر کاربر حافظه خارجی و داخلی دارد اما همه نمی دانند که واقعاً چیست و چه عملکردی را انجام می دهد.
حافظه داخلی رایانه شخصی یک دستگاه ذخیره سازی ویژه است که مستقیماً با پردازنده کار می کند. این حافظه برای ذخیره و اجرای نرم افزارهای مختلف و همچنین داده های آن در نظر گرفته شده است. حافظه داخلی مقدار محدودی دارد و به حافظه پایدار ، حافظه پنهان و RAM تقسیم می شود.
حافظه دسترسی تصادفی
شاید هر کاربر یک رایانه شخصی باید از حافظه دسترسی تصادفی یاد کند. RAM سریعترین سیستم ذخیره سازی در رایانه است ، اما هر بار که روشن / خاموش می شود ، این حافظه به طور خودکار صفر می شود. RAM برای ذخیره سازی موقت ، انتقال و تحویل اطلاعات در نظر گرفته شده است. لازم به ذکر است که امروزه چندین نوع RAM اختصاص داده شده است ، این موارد عبارتند از: DDR SDRAM (یا DDR I) ، DDR 2 SDRAM و DDR 3 SDRAM. نوع اول حافظه دسترسی تصادفی امروزه به استثنای رایانه های قدیمی ، به دلیل فناوری های غیر مدرن ، عملاً در هیچ کجا یافت نمی شود. اکنون اغلب می توانید RAM DDR 3 SDRAM را پیدا کنید. این نوعی جانشین DDR 2 SDRAM است. این رم به دلیل مصرف برق چندین برابر کمتر از DDR 2 SDRAM (حدود 40٪) محبوب شده است.
حافظه نهان
در مورد حافظه نهان ، این سریعترین دستگاه ذخیره سازی است که در تبادل و پردازش داده ها مستقیماً بین پردازنده و RAM استفاده می شود. به طور معمول ، بیشتر حافظه نهان بر روی تراشه ریز پردازنده قرار دارد ، در حالی که بقیه در خارج از آن است. کاربر به هیچ وجه نمی تواند به حافظه نهانگاه دسترسی پیدا کند ، زیرا خود به لحاظ برنامه نویسی غیرقابل دسترسی است. برای اینکه کاربر به طور مستقیم به حافظه پنهان دسترسی پیدا کند ، باید از سخت افزار رایانه استفاده کند.
فضای ذخیره سازی فقط خواندنی
کاربر فقط برای خواندن اطلاعات می تواند از دستگاه حافظه فقط خواندنی استفاده کند. اول از همه ، یک برنامه برای کنترل عملکرد خود پردازنده در کامپیوتر در ROM نوشته شده است. اینجا جایی است که تمام درایورهای کنترل دستگاه های جانبی (برای مانیتور ، چاپگر ، صفحه کلید و غیره) و همچنین برنامه هایی برای شروع و توقف رایانه ، دستگاه های تست و مهمترین تراشه حافظه دائمی - ماژول BIOS - قرار دارند..
