مدت هاست که تلفن به عنوان وسیله ای برای ارتباط صوتی منحصرا متوقف شده است. تلفن های هوشمند مدرن رایانه های قابل حمل هستند که به شما امکان دسترسی به اینترنت را در صورت تقاضا می دهند. از بسیاری جهات ، این رویکرد ارتباطی به لطف توسعه فناوری های تلفن همراه 3G و 4G امکان پذیر شده است. تفاوت این استانداردها با دستگاههایی که با آنها کار می کنند چیست؟
فناوری های 3G و 4G
روزگاری ، معرفی فناوری 3G یک موفقیت واقعی بود و به کاربران اجازه می داد دیگر به سیم و رایانه رومیزی وابسته نباشند. انتقال داده های بسته ای ، که توسط شبکه های 3G استفاده می شود ، سرعت اتصال تا 2 مگابیت بر ثانیه را فراهم می کند ، دامنه فرکانس عملکرد - 2100 مگاهرتز. این ویژگی ها برای تماشای فیلم ، ارتباط ویدیویی ، دسترسی سریع به سایت ها کافی است. با تشکر از تقسیم کد سیگنال ها ، هنگامی که به هر کانال انتقال کد اختصاص داده شده است ، خلاص شدن از شر ارتباطات هنگام حرکت امکان پذیر است.
توسعه بیشتر ارتباطات بی سیم منجر به ایجاد فناوری 4G شده است. تفاوت اصلی آن با 3G استفاده از پروتکل های بسته داده است ، در حالی که 3G هم از سوئیچینگ مدار و هم از بسته استفاده می کند. در انتقال بسته ، کل مقدار داده به قسمتهای کوچکی تقسیم می شود که حاوی اطلاعاتی در مورد گیرنده و فرستنده است. بسته ها می توانند به طور مستقل یا متوالی منتقل شوند. سپس ، پیام ارسالی از قسمتهای جداگانه در گره دریافت کننده تشکیل می شود. در صورت بارگذاری ترافیک ، یک حافظه بافر برای ذخیره بسته ها ارائه شده است. مزیت شبکه های سوئیچ شده بسته این است که بار بین همه کاربران به طور مساوی توزیع می شود و در صورت بیکار بودن مشترک ، کانال وی توسط دیگران قابل استفاده است.
سرعت انتقال داده در شبکه های 4G با حرکت کاربر از 100 مگابیت در ثانیه شروع می شود و می تواند برای اشیا station ثابت به 1 گیگابیت بر ثانیه برسد. در همان زمان ، دامنه فرکانس عملکرد 2500-2700 مگاهرتز است.
امکان پذیری سیستم عامل مودم
از سیستم عامل مودم ، به عنوان یک قاعده ، برای باز کردن قفل دستگاهی که در شبکه یک اپراتور خاص تلفن همراه کار می کند ، استفاده می شود. بعد از چشمک زدن مودم را می توان با هر سیم کارت استفاده کرد. این با تفاوت در استانداردهای 3G و 4G بر وضعیت تأثیر نخواهد گذاشت. در این حالت ، ما می توانیم نمونه ای از تلویزیون با تیونر تلویزیون آنالوگ را بیابیم که از طریق آن تماشای تلویزیون دیجیتال غیرممکن است.
مودم ها ، تلفن های هوشمند ، تبلت های فعال در شبکه 4G از استانداردهای LTE یا WiMAX پشتیبانی می کنند. یعنی فرکانس های کاری دستگاه ها باید دامنه ای تا 2700 مگاهرتز را پوشش دهند. پروتکل ها در مودم های 3G با فرکانس های دیگر کار می کنند ، آنتن آنها به سادگی سیگنال های شبکه 4G را نمی گیرد یا آنها را ضعیف منتقل می کند. بنابراین ، فلش مودم 3G برای 4G غیرممکن است. این بدان معنی است که عملکرد در یک دامنه فرکانس خاص به مشخصات فنی تجهیزات بستگی دارد و نه به نرم افزار.
