حتی از برنامه درسی مدرسه در جبر و هندسه می دانیم که بردار قطعه ای با جهت است. مختصات یک بردار خصوصیات آن را تعیین می کند و یک مجموعه اعداد مرتب است. یافتن آنها با یادآوری برخی از مطالب درسی مدرسه کاملاً آسان است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مختصات برداری / b "class =" colorbox imagefield imagefield-imagelink "> مبدا سیستم مختصات دکارتی را در مبدأ بردار قرار دهید. سپس ، برای تعریف مختصات بردار ، محل نقطه انتهایی آن را پیدا کنید. یکی عمود بر محورهای مختصات X و Y. بنابراین ، شما نقاطی را می گیرید که بردار با محورها تلاقی می کند. مختصات این نقاط را تعیین کنید. آنها مختصات بردار داده شده خواهند بود. این روش استاندارد برای تعیین مختصات بردار در صفحه
گام 2
اگر لازم است مختصات یک بردار را در فضا تعیین کنید ، همان اصلی را پیدا کنید که آنها را در صفحه پیدا کنید. اینها دقیقاً همان بخشهای جهت دار هستند که یک آغاز و یک پایان دارند. تنها تفاوت این است که یک بردار در فضا نه توسط دو ، بلکه توسط سه مختصات x ، y و z مشخص می شود (در صفحه طول و ارتفاع است ، و در فضا ، عمق به همه اضافه می شود) a (xa؛ ya؛ za) ، جایی که a طول بردار را نشان می دهد. بنابراین ، برای یافتن مختصات یک بردار در فضا ، باید مختصات ابتدای بردار را از مختصات انتهایی کم کنید. محاسبات را با استفاده از فرمول انجام دهید: a = AB (xB - xA؛ yB - yA؛ zB - zA). این فقط یکی از راه های حل مشکلات استریومتری (مطالعه اشکال در فضا) است که از فرمول ها ، قوانین و الگوریتم های ساده استفاده می کند. حداقل زمان می برد و بسیار راحت است.
مرحله 3
مختصات یک بردار در فضا را به روشی کلاسیک تعیین کنید ، این امر مستلزم داشتن دانش عالی در مورد قضیه ها و بدیهیات استریومتری ، توانایی ساخت نقشه ها و کاهش مشکلات حجمی به مشکلات پلانومتریک است. خوب است زیرا مغز و تفکر فضایی را کاملاً توسعه می دهد ، اما زمان بسیار بیشتری می برد و با کوچکترین اشتباهی نتایج غلط می دهد. هنگام برنامه ریزی برای ساختمانهای آینده ، معمولاً از روش کلاسیک توسط معماران استفاده می شود.
