علامت عمومی پذیرفته شده برای اعداد در جهان اعداد عربی است. با این حال ، برای برخی اهداف ، همراه با اعداد عربی ، اعداد رومی نیز استفاده می شود. شخصی که با این مطلب آشنا نیست ممکن است در مورد چگونگی نوشتن عدد با اعداد رومی س questionsالاتی داشته باشد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در علامت گذاری رومی ، هفت عنوان استفاده می شود: I - 1 ، V - 5 ، X - 10 ، L - 50 ، C - 100 ، D - 500 ، M - 1000. تعداد با استفاده از ترکیب اعداد رومی نوشته می شود ، که می تواند باشد تکرار شد ، اما دیگر سه پشت سر هم نیست. دو اصل وجود دارد که قوانین نوشتن اعداد را با استفاده از اعداد رومی تعیین می کند. اصل جمع: اگر پشت رقم بزرگتر عدد کوچکتری وجود داشته باشد ، جمع آنها انجام می شود. اصل تفریق: اگر یک عدد بزرگتر پشت رقم کوچکتر وجود داشته باشد ، کوچکتر از رقم بزرگتر کم می شود این اصل برای اطمینان از تکرار نشدن همان عدد رومی بیش از سه بار استفاده می شود.
گام 2
برای نوشتن صحیح یک عدد با استفاده از اعداد رومی ، ابتدا هزاران ، سپس صدها ، سپس ده ها و در آخر یک عدد را یادداشت کنید. به عنوان مثال ، نماد رومی برای سال 1989 MCMLXXXIX است. یک هزار M است. نهصد CM است (C کوچکتر که به معنای 100 است ، قبل از M بزرگتر است که به معنی 1000 است ، به ترتیب 1000 - 100 = 900). هشت ده - LXXX (L ، نشانگر 50 ، به سه X اضافه می شود که هر کدام به ترتیب 10 ، 50 + 30 = 80 نشان می دهد). نه - IX (کوچکتر I ، نشانگر 1 ، قبل از X بزرگتر قرار می گیرد ، به ترتیب 10 ، 10 - 1 = 9). همه اعداد طبق این اصل نوشته می شوند.
مرحله 3
برای ضبط رایانه اعداد رومی ، معمولاً از حروف استاندارد لاتین استفاده می شود. این ورودی توسط استاندارد Unicode توصیه می شود. با این حال ، این استاندارد همچنین شامل نویسه هایی است که مستقیماً برای نوشتن اعداد رومی در نظر گرفته شده اند. آنها بخشی از بخش اشکال عددی هستند. دامنه کدهای رزرو شده برای ثبت نام های رومی از U + 2160 تا U + 2188 است. اما این نویسه ها فقط درصورتی نمایش داده می شوند که رایانه دارای نرم افزار Unicode و قلم دارای حروف چینی رومی باشد.
