تقریباً هر تخصص دانشگاه فنی یک دوره برنامه نویسی دارد. و اتفاقی نیست: این مهارت نه تنها برای برخی از زمینه های فعالیت اساسی است ، بلکه برای کاربران عادی رایانه نیز مفید است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اصول الگوریتم سازی را بیاموزید. رایانه چیزی بیش از "1" و "0" یا "بله" و "نه" را تشخیص نمی دهد. برای اینکه برنامه به درستی کار کند ، باید آن را به صفر و یک کاهش دهید. محیط برنامه نویسی می تواند بیشتر این کارها را انجام دهد ، اما نه همه. این برنامه اساساً بر اساس توالی اقدامات و شرایط استوار است: «آیا اتاق گرم است؟ خب نه. اگر "بله" است ، "پنجره باز" را اجرا کنید. زبان الگوریتم ها برای همه محیط های برنامه نویسی یکسان است و بدون درک آن ، شما اصولاً نمی توانید شروع به نوشتن یک برنامه جدی کنید.
گام 2
زبان را انتخاب کنید. برای اینکه خود را یک برنامه نویس خوب بدانید ، باید ویژگی های همه زبانها را تقریباً درک کنید و بتوانید در هر یک از آنها بنویسید. از طرف دیگر ، بعید است که شما حتی از دو گزینه برنامه نویسی به طور مداوم استفاده کنید ، بنابراین منطقی است که تنها گزینه مورد نیاز را یاد بگیرید. هر چارچوب بطور محدود اعمال می شود: جاوا عمدتا برای ساخت برنامه های کاربردی در دستگاه های تلفن همراه استفاده می شود.
مرحله 3
یک محیط برنامه نویسی را انتخاب کنید. بعید است که بتوانید بلافاصله یک برنامه مفید و کاربردی بنویسید ، بنابراین منطقی است که "ناخوشایندترین" محیط Borland را انتخاب کنید. همچنین تحت Dos کار می کند و دارای یک رابط گرافیکی مربوطه است. مزیت این محیط این است که شما ویژگی های زبان را "بر روی خود" احساس خواهید کرد ، زیرا شما فقط باید از یک ویرگول صرف نظر کنید و برنامه در بورلند متوقف می شود. محیط های مدرن مانند Visual Studio به تنهایی اشکالات جزئی را برطرف می کنند. این مفید است ، اما در مرحله بعد.
مرحله 4
برنامه نویسی را با آموزش شروع کنید. یادگیری یک زبان به تنهایی یک عارضه غیر ضروری در زندگی خواهد بود: ادبیات به وضوح ، در دسترس ، و مهمتر از همه - با مثالها و وظایف ثابت برای استفاده از دانش در عمل ، نوشته شده است. این برنامه بعد از اولین درس متولد می شود و این انگیزه عالی برای کارهای بعدی است.
