کار یکپارچه با تمام دستگاه های رایانه شخصی در ویندوز و همچنین برخی دیگر از عملکردهای سیستم عامل توسط مجموعه ای از درایورها ارائه می شود. برای نوشتن درایورها ، باید درک خوبی از برنامه نویسی ، اصول هسته و زیر سیستم های مختلف ویندوز داشته باشید.
ضروری
کیت توسعه دهنده درایور ویندوز
دستورالعمل ها
مرحله 1
توزیع Windows Driver Development Kit (DDK) را از microsoft.com بارگیری کنید (برای مشترکین MSDN در دسترس است) و آن را روی رایانه خود نصب کنید. این بسته شامل تمام ابزارهای لازم برای توسعه و ساخت درایورها (کامپایلر ، پیوند دهنده ، پرونده های هدر ، کتابخانه ها) و همچنین مستندات جامع است.
گام 2
تمام اسناد موجود در مورد درایورهای نوشتن برای ویندوز را با جزئیات مطالعه کنید. از اطلاعات مرجع DDK و مبحث مربوط به MSDN (msdn.microsoft.com) استفاده کنید. شما باید تمام جنبه های Windows Driver Model (WDM) را کاملاً درک کرده و مفاهیم اساسی معماری را درک کنید. شما باید تفاوت بین درایورهای حالت کاربر و حالت هسته ، درایورهای دستگاه و درایورهای سیستم فایل را به خوبی درک کنید. شما باید از ویژگیهای کلاسهای مختلف درایورها ، انواع آنها (درایورهای گذرگاه ، فیلترها ، درایورهای عملکردی) و انواع فرعی (درایورهای نمایشگر ، مودم ها ، دستگاه های شبکه ، پورت های موازی و سریال ، دستگاه های ذخیره سازی) بدانید. توجه ویژه ای به اصول I / O بسته بندی شده با IRP های قابل استفاده مجدد ، مدیریت حافظه ، مدیریت استثناها و کاربرد صحیح اشیاch هماهنگ سازی داشته باشید.
مرحله 3
به طور واضح عملکرد درایور در حال توسعه را تعریف کنید. بر این اساس مشخص کنید که به کدام نوع و کلاس تعلق دارد.
مرحله 4
یک زبان برنامه نویسی را انتخاب کنید. به طور سنتی ، درایورهای حالت هسته در C اجرا می شوند. درایورهای حالت کاربر معمولاً در ++ C توسعه می یابند. چندین استثنا در این قوانین وجود دارد. به عنوان مثال ، ریزگردهای کلاینت برای جریان های صوتی و تصویری ، درایورهای صوتی WDM برای مینی پورت های حالت هسته ، درایورهای WIA و گاهی اوقات درایورهای نمایش با C ++ نوشته می شوند.
مرحله 5
پروژه ای ایجاد کنید که مقاله خرد راننده را پیاده سازی کند. فهرست مثالهای DDK را کاوش کنید. پروژه آزمایشی راننده صحیح را پیدا کنید. اگر نمی توانید مثالی مناسب پیدا کنید ، خود فایلهایی را که حاوی کد منبع مورد نیاز هستند ایجاد کنید و فایلهای اسکریپت را بسازید. به عنوان مثال ، هنگام توسعه درایور حالت هسته ، باید عملکرد DriverEntry را اجرا کنید ، که شامل کد مقداردهی اولیه و همچنین برخی روال های استاندارد (مانند AddDevice ، StartIo و غیره) است.
مرحله 6
عملکرد درایور را پیاده سازی کنید. کد را به توابع ایجاد شده در مرحله قبل اضافه کنید. منطق را برای رسیدگی به درخواستهای ورودی / خروجی و غیره اضافه کنید
